We wonen weer in grotten
braden het vlees direct
op het vuur, uit die kleren

in minimale lapjes
voort slipperen, halleluja
wie boeit dat beetje vet

Stemmen bedaren, afstand
vervaagt, mannen kuieren
over grintpaadjes op zoek

naar warme praatjes, wij
vrouwen hangen was rond
wegrennende kinderen

en ’s nachts een terrein
waar we zij aan zij liggen
koud door stof gescheiden