Resultaten voor de tag plastic

verziekt – pallas van huizen

Er is bijna altijd meer aan de hand. Het is nog niet eens de buikpijn als ze mij daadwerkelijk laat vallen, maar vooral het liegen, anders voordoen, de stress die zo’n pijn doet, die ik voel en meeneem naar mijn werk, naar huis. “Het geeft me een kick.” Ze stond ... »»»

pauze – iniduo

‘Neemt niemand de telefoon op?’ wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, ... »»»

lepelvork – bianca hendriks

Op de opklaptafel ligt een groene vork die van achteren lepel is je kunt er ook mee snijden al zijn de meningen daarover verdeeld het was goed bedoeld In het prullenbakje ligt een restje sla met een lege beker erboven op, het plastic zakje van de vork op de grond ... »»»

rummikub – laura mijnders

Je dipte rummikub stenen in je koffie alsof het iets zou oplossen (op zijn minst net als suiker) ik keek toe hoe degene naast je die je nou nog niet echt bepaald ‘een vriendin’ wilde noemen een steentje naar binnen werkte en hoe ze kauwde, maar niet slikte ah, gelukkig ... »»»

leugenaar – arjuna x.t. 35

Als een dichter schrijft over het veroveren van vrouwen, dan weet ik dat hij liegt. Want de dichter is verlegen, hazenlipperig en bang. Zijn gitaar is van plastic.

de frituur – mattijs deraedt

Zij zag hem, de vreemde jongen met zijn uilenogen, kijkend door het sleutelgat van haar glazen deur. Zij zag hoe zijn handen zwart kleurden op het glas als twee spartelende olievlekken druppelend langs het zout van haar spiegel. Ja, het zelfde zout dat aan haar botten vreet door de mazen ... »»»

magneetbord vol memorabilia – ellen vedder

Kleine stoffen Gandhi, ja hij past tussen een puntje echt lijkende brie, een minikrat wijnflesjes en de kameel vol nep briljanten. ‘t Koekoeksklokje van plastic, een sprinkhaan gevangen in glas en twee peperdure paardjes handgesneden en beschilderd, import folklore. Een gummi hart verstopt zich tussen een dolfijn en bolle boeddha ... »»»

pop – gisela van het veld

Kan ik mijn eigen ogen schrijven de kleur invullen van mijn huid mijn lippen schilderen de kaalheid verbergen van mijn schedel onder een pruik Buigen, kruipen als een barbiepop met lange plastic benen die het lopen heeft verleerd Opnieuw luisteren naar de vogelgeluiden het licht van de ochtend zien en ... »»»

werk – jan holtman

Opstaan en koffie geblazen het brood uit plastic verdwijnt gesmeerd alweer in nog dunner plastic omgeven door het leer van de aktetas waar ham en boter versmelten tot de boterham van het ochtendritueel om na vier uur terug gevonden te worden, zo mooi zoemt het raam.

er klikt iets – gerda blees

boven onze grote hoofden klikken legoblokjes in elkaar we maken verhalen met stulpen van feiten aan fantastieke kuilen bouwen rood met geel een plastiek kasteel van wij begrijpen de wollen wereld door nieuwe woorden vinden we propellers en een schroef bevestigen ze in het niet stappen op om hoog te ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...