voorspeld is er
nattigheid
maar dit heb ik
totaal niet voorzien
komt dochter met schaal
onze slaapkamer binnen
m’n man z’n hooofd
rolt er net niet af
zegt ze zo
hoeven jullie ook
niet meer te scheiden
schijnt namelijk pijnlijk en lastig
met de kinderen en zo…
Een dichter dicht licht
Allicht soms wat te licht
Hier een woord erbij
Daar een woord eraf
Schreef ik het voor jou
Of voor mij
Hoe moet het nou
Het lichte woord
Wordt wat waard
Misschien verleent het mij waarde
Misschien verkrijg ik klaarte
Pijnlijk gespleten is de mens
Zijn zoektocht naar erkenning zonder grens
Ze verdwaald pijnlijk langzaam tot
ik stik van echt plezier
is er nooit spraken, waar
ik niks meer vind dan
haar naam, bonkend in mijn hoofd
Pijn is slechts mistig als
mijn kleine wereld zwart vervaagt
onze liefde in grote inkt druppels
likken we droevige wolkenkrabbers af
grond lijkt te hoog,toch springt ze 50 meter
Sirenes gillen door de straten
flats draaien om me heen
staat onze leven stil
zit ik hier te bidden voor
haar laatste zonde, zelfmoord
We liepen erbij als een bloem zo gedwee
maar als ze afkwamen dan zeiden we “Nee!”
Ons bed werd een burcht, ons lichaam taboe
en als we ons wasten dan keken ze toe
Groot en pijnlijk stond hun verdriet
geen rust vond de zwelling in hun tuniek
Geen zwaard was ons wapen, geen leger met ons
wij gaven de mannen gewoon eens de bons
Tot slot riepen zij: “Wij willen de vrede,
in onze staten en in onze leden!”
Nu zijn zij terug thuis en wij weer gedwee:
Wij stopten de oorlog met ons decolleté.
de auto een slang
de deurbel een kraai
brengt shoarma van slakken
en bunzingenhaar
de badkamerlama’s
ze spugen op mij
een olifant slaapt hier
al eeuwen geketend
aan recalcitrante
ontkenningspatronen
conglomeraties in
lusten getogen
beestelijk kraken
van kiezen op botten
geknauw en geschrok tot
een omvang, bespottelijk
sneuvelt de draak
een gekerm over veld
ruggenmerg splijt zich
open, een berg is gekrenkt
en bemerkt dat het einde
zijn dierlijk vertoon
smoort in een kiem
van hardnekkige schroom
wagens een prairie
mannen een kudde
spuiten de wolven
pijnlijk het brullen
een leeuw is vandaag
uit zijn schedel getrokken
door bezwerende kracht
van een Simsonsgedrocht
en mocht dan de terugval
zich ongemerkt tonen
als geuren zich merken
met eigen symptomen
het doel dan besluipen
gelijk Filistijnen
dan is een bevrijding
slechts ijdele hoop
Recente reacties