Resultaten voor het trefwoord pensioen

polariseerdingetje – quirien van haelen

Ze hebben heel hun leven krom gelegen
Wat hadden ze het al die jaren zwaar
Ze hebben niets, geen cent, cadeau gekregen
Een leven lang geploeter en geplaar

Ze werkten allen meer dan vijftig jaar
Een zevendaagse week, van vijf tot negen
En geen gezeur, geëmmer, of gemaar
Ze stonden er, in hagel, sneeuw en regen

Nu zijn ze grijs en gaan ze met pensioen
Voorzichtig dooft hun laatste levenslicht
Het reis is bijna klaar, ze zien de haven

Toch vinden ze de kracht iets groots te doen
Ze zien het op de valreep als hun plicht
Een diepe generatiekloof te graven

pot nat – janus duprie

een expert zegt dat
die windmolens alleen
bestaan vanwege de
boekhoudkundige truc
van het afschrijven

maar in de poëzie
hebben we daar
natuurlijk geen
verstand van
net zo min als
van pensioen

wat zijn nou
allemaal
mooie woorden

– stijve piemel? –