Resultaten voor de tag pas

verziekt – pallas van huizen

Er is bijna altijd meer aan de hand. Het is nog niet eens de buikpijn als ze mij daadwerkelijk laat vallen, maar vooral het liegen, anders voordoen, de stress die zo’n pijn doet, die ik voel en meeneem naar mijn werk, naar huis. “Het geeft me een kick.” Ze stond ... »»»

een veld vol genadekruid – iniduo

zie mij gaan met trage pas door het labyrint schuifelend langs hagen geur van bijenwas dromend als kind vrij van onbehagen Ik blijf staan.

droomhuis – iniduo

ooit lopen dag en droom in de pas nog druipt werkelijkheid in een trage traan over innige muren, verteerd tot vloeibaar glas en schuilend in hoeken van ommuurd bestaan stervend tegen hemellicht en lijdzaam zoals een vis zich op het droge gedraagt zo heeft het dak zich van schubben ontdaan ... »»»

angsten van een vader – hanny van alphen

daar ik nog maar een guppy was die veilig door het water zwom van een verwarmde vissenkom wist ik nog niets van ’t mensenras dat zich beter, hoger waande een hersenstam, volstrekt uniek -zo wreed en moordend hun tactiek- regerend over het bestaande toen ik allang geen gup meer was ... »»»

moeilijk doen over schoonheid – jos van daanen

Ik spiegel je op een linnen doek, een tule over je gezicht dat te mooi is voor de waarheid. Dan kopieer ik de lijnen, zoek naar de kleuren en verander subtiel wat je lelijk vindt aan jezelf. Geen woorden, die hebben veel te weinig zin zolang je geen stem en ... »»»

zwarte demona – kizan

De terugkeer Ze besmeurt met helse liefkozing En tergt onophoudelijk de gezuiverden, Want zij weet: De nietsvermoedende is zwak. Haar bron ligt in de diepte Daar waar de aarde spuwt, Demonen pijnigen en het kwade heerst. Ze laat niet los het werk van haar handen Al scheuren haar kaken het ... »»»

kodak – anouk smies

Ik heb steeds gemeend dat ik op wieren sliep De zee een kussen en mijn moeder riep het eten klaar Vermeerderde mijn pas Het lichaam voor het eerst ontstaan door de afdruk in het gras Mijn gezicht wat maaiveld hoog over het hebbeding vooroverboog: Jouw stem die alleen eigen vliegen ... »»»

lichtjes en lachjes – kid-lee vermaase

Er was een dag waarop ik stond En keek, staarde in het rond; Mijn blik trof de glazen bol van, Getroffen door bliksem, een man Die stellig stelde zichzelf te zien Ik zag kermisklanten, minstens tien, Alle als niemand, leeg als hun Plasticinegezichten waren, en ik gunde Mijn oren niet ... »»»

imaginair kunstwerk – gronama

Stelt u zich eens voor een pad in een oeroud oerwoud, dat helemaal bestaat uit dikke plakken verse kaas met worst (zodat de dieren er ook nog wat aan hebben, een mooie bijkomstigheid), dat met een fikse subsidie door vijftig vrijwilligers is aangelegd, waarna geen wandelaar cq broodbelegzoeker zich op ... »»»

geruisloos – yvonne van der haven

de ankerwacht keert zich om het schip draait stuurloos mee onmerkbaar de wind is koud, snijdt hem de pas af, binnen wachten klamme lakens op dit geruisloos ogenblik de aflossing nabij nog afwezig wikt het anker, wrikt zich langzaam los

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...