Kom dokter, dans met mij
het leven is mijn weiland
vol gras, zo pas gemaaid
geurend naar ledervet
van bezadelde paarden

leg uw theorieën weg
in diepe donkere laden
leg af het kruis dat op u drukt
dat zo benauwd
uw horizon beperkt
openheid wordt nu vereist,

verlangd,
door mij dan toch

Ongeloof is geen neurose,
geen dwaling van de geest
zij brengt mij wolkeloze luchten
en dubbelzoute regen

een wind
die waait door mijn hoofd
komt van alle streken
zij heeft geen huis, kent geen god

laat mij met mij gelukkig zijn
alleen met mij
en soms

heel soms
ook met een ander