Resultaten voor het trefwoord oor

verhalen van derde etage – maaike klaster

1.

De geur van pizza in de vooravond,
God die naar me lacht.
Hoe kan ik al die mensen bedanken
die mijn hart in dat van hen bewaarden
toen het de stank van Satan was
die door de deur van mijn oven kroop?
Ik houd ze in mijn eigen hart en
wieg ze als een pasgeboren baby,
denk aan borsten vol met goede moedermelk
als ik de gesmolten mozzarella eet,
leef nog steeds.
 
 
2.

Ook al is dit een leren bank
in een kamer van een woning
op de derde etage, en heb ik
aarde onder mijn nagels,
ik zou zweren dat hier een zee
zat, dat al het zoute water dat
ik ooit zag, de Middellandse zee
vanaf de achterbank, in golven
over mijn lippen zou stromen
als ik mijn mond nu open deed.
Daarom schrijf ik het.
 
 

3.

CONCHITA

Misschien ben ik een schelp
en zing ik zachte liedjes voor jou
die alleen jij kunt horen
wanneer jij mij tegen jouw oor aanhoudt.
Luister maar. Daar ga ik al.

er zij vrouw – bob elias

Op een dag besluit God
Adam een botje te ontfutselen.

Hij lanceert een vrouwenlijn.

In een droom ga ik vreemd met je zus.
Venijnig vreet je de rozen. Ogen

als boze bijen honingloos.
Aan de lijn zweep je vileine

woorden in een bloedend oor.
Te leven leek simpel

toen mijn moeder onvruchtbaar was.

een sjekkie achter z’n oor – hanny van alphen

gisteren zag ik de groene ogen
van mijn moeder weer, nog altijd
onbewogen achter glas
dat elk moment kon barsten

ze rook naar gekookte was
het moet maandag zijn geweest
vader keek naar haar gezicht, strak
als de lijnen op het bleekveld

moeder zei dat hij op moest schieten
werk gaat voor, kom, was uitwringen
haar wijzende vinger blind gezien
greep hij de tang en draaide door

onkenbaar – mark opfer

Dingen moet je vaker ondergaan.
Men noemt dat ouder worden.
Ik zeg rioolpijp
want dingen zie je nooit een tweede keer.
Dit is een leugen.

Geen enkel oor zit zonder antwoord.
Zandwoord.
Bij de haven staan meccano paarden
te wachten op het voer van legoblokken.
Dat is minder kinderachtig dan het lijkt.
Krachtig.
Brugwachters steken hun lans omhoog.
Hier hoeft geen tol betaald.
Althans, niet fysiek.

* – maaike klaster

Hij zegt dat hij weet wat echte liefde
is: nooit kwaad zijn op elkaar, maar
altijd bij jezelf te raden gaan
waarom. Waarom, waarom, waarom?
Hij wil dat ik mijn oor aan zijn
borst te luister leg. Hij legt zijn hoofd
in handen van een man die altijd
lacht. Het regent donderstenen.
Het regent donderstenen in mijn hart.

geheugen – menno wieringa

Via zijn rechter oor stapte hij
zijn hoofd binnen
schemering
een lange gang met deuren
limbische gebieden stond er op één daarvan

het stormt als de stoet aankomt bij Moskowa
de auto’s rijden achterom waar we
uit moeten stappen
ineens besef ik dat ik nu
de oudste ben van de familie

dovemansoren – elize augustinus

Ik zal niet
meer speken
beschrijf mijn
schaduwen al tesaam

ik ben oor
ik was ongerust
vol mededogen
over jou, en wie
allemaal nog meer
rode steden

zilt van me tranen
ik verdrink mogen
woorden in de
krop van me keel
blijven hangen

niet te vangen
aan te raken noch
vlam kan ’t vatten
gescheurde vodden

wie de wereldmantel
om me heengeslagen
heb ik afgeworpen

buiten mezelf niet te zingen.

nachtblind – hans mellendijk

‘Het is hier zoo gansch en al dat ik mooi
vind dat wil zeggen ’t is hier vrede!’
                                                                                                      
                                              [Vincent van Gogh]

Vincent liet er zijn oren naar hangen
schilderde er de armoe die in het vuur
verdween voor hen die warmte verlangen.
De olieverfschittering voor langere duur.

Drenthe zelf is nu heel groot liggend oor
een luisterende schelp, op sterrenkuur
die pikdonkere nacht boven heide verloor
en ook ik die daar in de verte tuur.

analyseren – elize augustinus

Naast mij staan
twee stoelen
met mooie namen

filosoof en
psycholoog, ik
zit er tussen in ,om
te schrijven,

niet te
verzwijgen wat
er om ons
heen gebeurt

Die met de hoge
leuning is van
Zwarte Leer, en

kan draaien, En
draaien, stof
doen opwaaien,

parasieten
in
je oor

huismijt
in
je keel

Het rode
pluche,
wortelnotenhout
gaat de stofzuigen,

En afstoffen; is
ook een kunst
denk ik nog, of

IK dat denk.