Resultaten voor het trefwoord oogcontact

driftregens – iniduo

Laat mij niet denken want dan slaat de vloed al comazuipend
een bres in de wering van los zand, steen en behaard vlees.

Ik heb een eiland in de dag gedroomd. Nu ik wakker ben
moet ik het water tussen de kusten doorwaden. Zonder

aanraking en zonder oogcontact met de golven, enkelvoudig
bij windvlagen die mij in hun zeilen meevoeren. Kan ik mijn

bakens nog verzetten? De zee is meer verlaten dan het vasteland
dat ik moet vergeten.
Ik wilde doorweekt zijn maar kon het niet.

de heer g.k. – joost de jonge

Waarde heer, het spijt mij zeer
U nooit te hebben gekend
En u nooit meer te kunnen kennen
U raadt het, ik weet wie u bent

De helft van uw gezicht
Verschuile u, gespeend van licht
Ik droom van stille lieflijkheid
Die wij in het oogcontact delen

Nee, dit is niet mogelijk
Het geheel is abject en onooglijk
Het zou zo moeten zijn
Dat ik weet wie u was, afijn

Spaar mij niet onzichtbare
U en ik zijn één en niet te verklaren
Mijn ziel huilt en lacht
Ik heb u vroeger veracht

Stem van het establishment
Stem van artistieke tirannie
Stem van weergaloos engagement
Stem van tijdloze poëzie

* – joost van gijzen

Begrijp me goed: ’t is heerlijk om naar haar te luist’ren;
Mijn vingers krijgen prachtig kreunen uit dit instrument
Van erogene snaren en verborgen toetsen,
Het afgelopen uur met alle aandacht afgestemd.
Maar ‘k ben gekomen voor haar ogen – in hun duister
Gelokt, en toen die diepe gloed: alsof vandaag de zon
Híer onder was gegaan. Ik zou ze zonder moeite
Véél verder zijn gevolgd dan deze kamer; minibar, balkon,
Het bed en in haar armen – en wat ‘k zag… Prometheus
Heeft nog een vlam, speciaal voor haar, gestolen. In ’t café
Bekeken we elkaar niet steeds, met tussenpozen:
Één lange blik: genoeg – zou zij De Ene zijn? (“Hij bleef
Romanticus, zelfs in hotels”). De klankkast zweet, druipt;
‘k Speel tweeëndertigsten trashmetalgitarist-exact –
En met harmonisch slotgeschreeuw gaan z’ eindelijk weer open;
Besluit ze d’ avond zoals die begonnen is: met oogcontact.

gods grandeur – eelke van es

Naar de ouders sprak het kindje enkel koelie koelie.
Een rekenwonder bleef uit.
Talenkennis grondig maar beparkt.
Oogcontact groen in orde.

Het zou een mens worden zeker.