Resultaten voor de tag ons

open hemel – pallas van huizen

De zon kleedt ons uit, schaduw trekt zich terug Buiten is tijdelijk, binnen tellen de uren niet Je ogen hebben zich in mijn gedachte vastgeplakt je glimlach, zich in mijn mondhoeken verstopt ik swing als ik je zie ik kan niet ademen zonder blauw .

* – juvu de ruiter

Vrees niet de camera. Vrees niet de e-mail-check. Vrees niet dat de rechtspraak onder curatele staat. Want onze plichten en rechten zijn in beton gegoten. In onze ivoren torens bewaren we onze gedichten in vuur, meneer minister en wij kijken omlaag, terwijl het boven ons gebeurt. Want in zwermen zullen ... »»»

de boswachter – christos makrigianis

In de betonnen jungle , de stad , al jaren bezocht en veracht . Waar zielloos mensen voortschrijden zonder een pad voor ogen . Allen volgen een weg van routine , van monotonie , waar dood aan het einde, kalm wacht . Hij koos een ander pad , in gevangenschap ... »»»

de plaag – christos makrigianis

De wereld openbaart zich aan ons Allen, doch met gesloten ogen sluiten Wij dit af. Wij die bomen vreten, Dieren, de raven die ons de dood Wijzen, volledig vergeten en Negeren. Er heerst een plaag, soms De handen wassend in onschuld, doch Vaak gedragen door het afgestorven Nachtegaal gezang. Alles ... »»»

moordwerk – jelou

de betonschaar doorklieft hout mijn moordwerktuig verzet beloofde gouden bergen ik dwing het hout terug naar daar waar schorre kinderkeeltjes ooit dwangarbeid verrichtten door het bakken van wat cupcakes ik knip en schrob een zaag lam verdwijn in muggenzifterij tot gele slakom mij alarm hier ligt kat drie ontbonden dan ... »»»

een week is zomaar weer voorbij – dio the cilany

we houden ons staande door een hoge graad van onbenulligheid om ons heen en voortdurend naast een dosis verschraalde rook en geur van ranzig frituurvet wachten we op een deur of alleen maar haar brievenbus een open gleuf met enig zicht op bestaan rondom en enig vuur het is weekend ... »»»

groepsfoto – c.p. vincentius

We zopen vooraf de enige kroeg leeg en liepen in bedauwde uren onze allereigenste marathon in allengs soepeler schrede en steeds toenemende regen, hagel en tegenwind. Na drie uur draf en vlak voor het hoera en de hoempa van de finishlijn waren de schedels vol van helder besef; het nu ... »»»

reservetijd – janine jongsma

en als je mij hebt doorgrond, weet dat er daarna niets meer komt wat jou nog verbazen zal in mij jij mijn restwaarde afschrijft waar ik liefheb in ons trouwboekje geen beroering meer voelt aan de andere kant van ons bed waar ik al jaren niet meer kom je mij ... »»»

clementine oranje – tibbes punt

Sinds de laatste schepen zijn vertrokken is er geen houden meer aan. Boeren hooien lieve lust vrouwen spugen pap tot tafel. Zag jij ze? De kraaien pikken ogen onder valse bodem stroomt het langzaam starend met gewoon. Te intens geboren bloeden naar hartelust wilde dansen met mijn draak. Bij ons ... »»»

herfstdoorsnede – janine jongsma

Ik lig verstild in het grijze ochtendlicht ons mooie overtrek toont slijtage zojuist zag ik het najaar er voorgoed in vallen Wij, enkel nog een doorsnede van de herfst de zomers in ons zullen verjaren steeds verder bladerend achteruit Jij, die nog slaapt in de zachte trekken van jouw gezicht ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...