fluister de oester open, speel
de parel kwijt die
schuurt en schrijnt
wijd hem
aan het meisje in haar marmerslaap
en wied het onkruid van vergetelheid
jouw adem stroomt
voorbij haar ingedamde tijd
Resultaten voor het trefwoord onkruid
ik heb mij verdoekt
onkruid groeit wel door
de stad blijft leven
het land gaat op in
die kloot zal blijven draaien
zoals het heelal ontploft
en zwart opzuigt
leven geeft en neemt
ik hing mij
op lijstloos canvas
in een kamertje
zonder ramen
gesloten voor de buitenwereld
de sleutel in mijn zak
een reserve
jou opgestuurd
wij gaan
naast elkaar
zien verschillend
voelen anders
één rechte weg
onkruid door zoab
aan mijn kant
een afslag
aan de jouwe
weegbree
aan beide zijden
platgetreden
opverend
ik zie je de afslag nemen
verderop
de wegversperring
bloklopen
naar de grijze stad
waar de smog
van verlatenen
bedwelmt
Maandagmorgen wordt het gras
met een lusteloos
gezicht gemaaid
de alledaagse dingen
in het hoofd van de maaier,
het gras gekort
door een apparaat
dat maait
en het onkruid
de weg op doet stuiven
”dat apparaat”
dat nog altijd
meer lawaai maakt
dan dat het in resultaat
oplevert
zegt mijn buurman
meneer van de Stee.
wanneer er dan weer
zoals elke maandagmorgen
gras gemaaid moet worden
maakt meneer van de Stee
er een sport van
om zelf meer lawaai
te produceren
door zakdoeken
met het geluid van
wel precies gemeten
69 decibel
vol te snuiten
Zegt u nou zelf mijnheer
De generaals: hoeveel zijn daarvan nodig
Is de weg niet al gewezen
De strategie bepaald
Hebben wij niet reeds de horden aan de poorten
U weet het nog
Hoe wij de denkers weerden uit de torens
Er was rumoer, wie heeft ze nog gemist
De boeren hingen zwijnen langs de lanen
Rond kalveren werd droef gedanst
Van leven moet u zich geen voorstellingen maken
Dat men geen onkruid achterlaat volstaat.
de overbuurman
die altijd zo kortaf
doet onze woekertuin
met een verstoorde
blik doorspiedt
die hebben ze
zijn eigen stukje
moeder aarde nog
bij het vertrek
van het laatste
onkruid ontdaan
weggebracht
Recente reacties