Resultaten voor de tag onder

jongens onder elkaar – berry tunderman

“We zijn allemaal naakt op de wereld gekomen.” “Jawel, maar niet met zo’n pens.”

laatste bus – bennie spekken

de chauffeur veert op en neer in het donkere vooronder scheert boom na boom de groene tunnel door lichtbundels betast de mond van de engel op mijn schouder hangt wagenwijd open haar hoofd een speelbal van de automatische idioot ze lijkt wel dood het einde is inzicht er is geen ... »»»

onder invloed – mattijs deraedt

Ik wil nog allerlei dingen zeggen maar ik weet niet hoe en niet wanneer en heel soms weet ik zelfs niet wat. Dan weet ik dàt er iets is maar niet wàt precies. Ik wil nog een heleboel dingen doen maar de tijd is kort en ik krijg geen tweede ... »»»

onder schaduw mammoeteik – robert kruzdlo

een meisje zweeft met blote voeten van bladerdak naar bladerdak met haar lange tenen tik tegen een hellende tak haar slanke hakken tik tak een leven o zo mooi kan zijn.

punt – b. vogels

het leven van een ster is niet helder schitteren is een wens in duizend en één talen in één woord een droom een val in de nacht een ster is maar een mens onder zijn dak slaapt de hele wereld

wat als – ton kurstjens

Wat als je opstaat en zachtjes uit mijn dromen begint te lopen? Wat als je opeens uit het dakraam van de buurman naar buiten kijkt? Wat als ik je tegenkom en je duikt voorlangs? of erger nog, je blijft staan en lacht de lach van een vreemdeling? Wat als ik ... »»»

boven de bergtoppen, onder de hemel – walmzand

zie… de zon en de maan als surrealistisch licht hun geschenken gaan samen het universum in doch bedonkerd en versluierd door smart en grief hardnekkig die greep… eeuwig lijkt die duisternis totdat de korrel het lichtpartikel vangt daarmee het leven hervonden gestaag groeit zelfvertrouwen al het geschonkene geabsorbeerd een explosie ... »»»

* – walmzand

van onder en boven van links en rechts al mijn letters en woorden worden afgevoerd door de Cloaca Maxima hebben ze het vege lijf, het Cerebrum verlaten, stelt niets iets meer voor rest mij niets anders dan te dreggen in de beerput redden wat er te redden valt soms duikelt ... »»»

somma totale – ellen vedder

wanderlove – elize augustinus

Altijd een beetje verloren in gedachten langs de Amsterdamse grachten, of de Seine in Parijs: en waar ik ook keek onder de zon, waar twist en onrecht heerst nestelt de zwaluw niet, en ik liep zingend verder,ich bin nur ein armer wandergesell.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...