Resultaten voor de tag nieuw

halve maen (half moon) – maaike klaster

Natuurlijk weet ik waar de hippe mensen wonen. In het hart van iedere stad; we zijn er allemaal geweest. I HEART New Amsterdam, zoals NY ooit heette. Bijna was mijn moedertaal die wereldtaal geworden. New Yorkers weten na zelfs de afgrijselijkste (nee, niet ramp of tragedie) daad van haat met ... »»»

dagboek nieuw leven – dani nacca

Dag een: pan gekregen. Dag twee: schimmel. Dag drie: pan gekocht. Dag vier: doorgeslapen. Dag vijf: neus gebroken. Dag zes: verlaten. Dag zeven ben ik vergeten.

verhalen van de aarde – maaike klaster

1. Wat ik zo’n goeie grap vind, luister jongens, daar komt-ie: is dat onze voorouders een paar jaar geleden besloten om wat Afrikanen naar het nieuwe land te verschepen om ze daar als slaaf hun vuile werk te laten doen en ze in ruil daarvoor hun (onze) koningin te schenken, ... »»»

het manifest van de spontane stad – nanne nauta

(te lollig) In levende lijve kwamen Amsterdammers de Sint nooit tegen. Het was een nieuw fenomeen. Hij kwam als zestienjarig jongen in het gezin de helpende hand reiken, ging op zijn step helemaal naar Abcoude om pannenkoeken te halen. Je zal zelf zo’n jaar of elf geweest zijn. Je maakte ... »»»

nieuw – redactie

Vanaf vandaag kunt u bij het inzenden van kopij aangeven of u wel of geen reacties bij uw gedichten wilt zien verschijnen. Als standaard kan men reageren.

niets nieuw – b. vogels

er is een schattig klein prinsesje geboren met een kroontje van goud en met schat- rijke ouders, het heeft een neusje en het loopt als in een sprookje alles ligt al klaar en alles is al af het heeft nu al een voetje voor op kleine meisjes en een boontje ... »»»

barely breathing – laura mijnders

Ik adem nauwelijks nog, kruip vluchtig voorbij aan de momenten waarin de liefde van familie me nog dwingt te overleven Wanneer ik spartelend nog probeer grijpt frustratie het laatste restje adem en ontsnapt aan de handelingen van de doktoren Heel even geloof ik weer in opgeven en nauwelijks ademend overleef ... »»»

radarloos – anouk smies

Ik ben niet uitgesproken Er varen geen boten met slijptollen langs de kieren van mijn brein er is geen lijn om u aan vast te houden, geen bouten geslagen door de botten van mijn woord wel splinters en veel touw Wind waait er en wieken vol spuug van opgespaard venijn, ... »»»

huid – jos van daanen

Iemand sloeg een vrouw om mijn schouders, haar vlees rook naar gelooide woorden daar waar haar schuld was ingebed een dode man verloor zijn hoofd onder zijn gezicht, zijn vlees zo zwart als zijn droge lippen droeg de schaamte als een vlies. In mijn schedel knaagt een kever de rottende ... »»»

arnhem, stationsplein, september 2001, de elfde voorbij – hans mellendijk

Is dit plein een brug te ver? Is dit teken een eindsein om te vertrekken naar het zijn, nieuw verleden, of om tijd te rekken? Is de brug een plein dichtbij? Is dit richting een zuchtkuch van tien pond grutten, in wezen oude verlichting of om in te dutten? Is ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...