Resultaten voor het trefwoord nieuw

nieuw testament – august tholen

Voor altijd volwassen zaten we
beklemd tussen de boeken bijeen,
dichtend de gaten van het verleden,
balsemend de oude gezichten.

En bij ieder lijk dat we
uit het zwarte veen hesen
riepen we: Ach wat is hij dood!

En we probeerden niet te zien
het wurgkoord losjes rond de hals
en het gat in de met leer beklede
schedel, of de in waanzin bevroren
uitdrukking in de voorbije ogen.

En we probeerden een kroniek
te schrijven waarin zoons niet
werden omgebracht door hun vader,
en broers niet door hun broer.

En we probeerden de grote en kleine
botten van deze in vlees geschreven
geschiedenis zo te ordenen dat ze niet
langer verhaalden over geofferde zonen
of eeuwig roependen in de woestijn.

En voorgoed beklemd tussen de
onvermijdelijke bladzijden van de
volwassenheid smeekten we ach

laat ook dit een voorbijgaand verhaal zijn.

user calendarclock-o

aura borealis – iniduo

zwaartekracht valt als appels van de boom
ongeremd door ongerijmdheid
in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent
zonder weet van afstand, bij wijze van spreken

ik schijn de middernachtzon te kunnen zien
om de hoek
in de schaduw van donkere bossen
in nieuw licht van oude kennis

er gaan dagen voorbij zonder zon, zo op ‘t oog
dan vreet de letterzetter zijn weg door instinct
en oude tafels en stoelen moeten plaatsmaken
voor de lege ruimte

user calendarclock-o

compost – mark boninsegna

Je veegt je straatje schoon
van poëzie
Blad voor blad veeg je
bij elkaar het zuurstof dat
woorden doet ademen

Je raapt ze op
sluit ze op van
licht verstoten
Laat ze rotten in een bak
om ze volgend jaar uit
te strooien om
nieuw blad te creëren
En poëzie te laten floreren

user calendarclock-o

eindhovuh – iniduo

Het was best wel warm. De poort was al open. Rini had ook een nieuw shirt. Het was een kutwedstrijd. Vooral die schijtsrechter. En toen hebben we nog ajacs fans op zijn bakkes geslagen. En toen kregen we friet bij de Edison.

Groetjes.

Makkie, Rinus & Hentje

user calendarclock-o

dagje in de duinen – pallas van huizen

Zijn kroket was in het zand gevallen,
haar aardbeiensoftijsje droop over haar net nieuw gekochte T-shirt van de HEMA,
haar man staarde naar de lucht en hij als kleine filosoof staarde mee,
zonder zichzelf een vraag te stellen ergerde zij zich aan de afwezigheid
van zowel de heren als de dame.

In gedachte stond ze alweer bij de wasmachine,
zich niet bewust van de mooiste dag van het jaar.

user calendarclock-o

ik zal voor je dichten – lesley adriaansz

Voor M.

Ik zal voor je dichten,
omdat de wereld nieuw voor je is
en jij er nieuw in bent
en je ogen rond zijn van verwondering.
Mondjesmaat zuigen zich woorden tot zinnen,
zoals een baard in etappes een grimas raspt.
Ik zou opnieuw willen beginnen,
geloven in de tienduizend dingen.
Wat is er van die trotse gang
tussen hemel en aarde gebleven?
Ik moet gaan liggen om mijn fantasie te leven
in schuilplaats annex spookhuis.

Ik zal voor je dichten,
omdat ik de wereld niet verbeterd heb.
Hoewel wij toen bij uitstek
dat als geboorterecht
ons aanmaten, maar
wij overaten aan idealen,
nestelden in protesten
en vervolgden op oude voet.

Ik zal voor je dichten,
omdat het moment bedriegt;
ik je voortaan tevens zoals nu zie,
terwijl een spiegel links en rechts
maar niet de tijd omkeert.

user calendarclock-o

de beweging – mattijs deraedt

Bedankt aan de beweging,
want het is zij en zij alleen
die mij inspireert.

Nog meer dan het gonzende lichaam
dat blinkt in deze koude kamer.

Nog meer dan het lachen van een vrouw,
jong en vol onzin, maar geslepen
en rad van tong.

Nog meer dan het licht tussen mijn oren,
de geladen leegte na een bloedneus
of het prikken van een nieuw harnas.

Nog meer dan de eindeloze bast die staat
en blijft staan, geolied deint onder liefde.

Nog meer dan dit alles
is het de beweging die me stuwt
en verrast, die me hard en week maakt,
die me wakker schudt en streelt
met haar spannende spieren.

En na de beweging rest alleen nog de slaap,
die maar niet komen wil.

user calendarclock-o

leef zorgeloos – joost de jonge

Ach, ik denk, het is
Toch slechts een woord
Niet mijn verrijzenis
Ook als het bekoort

Hoog in de lucht klinkt
Het kloppen van een specht
Hoe hier het blad in mij verzinkt
Tussen bomen hoog en recht

Meisjes van vroeger nemen plaats in
Hoewel, steeds minder
Het leven wist mijn herinnering
Ik fantaseer nu zonder hinder

Het woord is een wonder
De motoriek van mijn weken
Omar, Zie je de koe
Jij die in de diepte dook
Hol en met frisse tegenzin

Kan een steen die daar
Zo zwijgend ligt
Dromen over zichzelf
Door duisternis gebonden

Een deksteen wordt geplaatst
Waar een nieuw leven begint
Is het hogere soms een muzikale allegorie
Waar meisjes van vroeger dansen

Het woord is een wonder
Ze laten je vallen als een baksteen
Die wondere woorden
Blijken dragers van licht

Ik fantaseerde mijzelf
Lief en zacht als elf
Een bloeden dat nooit stopt
Een niet bestaan tot gewelf

Ach, ik denk wat het is
Toch slechts een woord
Tot mijn ontsteltenis
Blijft de ware zin ongehoord

user calendarclock-o

zij – danique corman

geen gezag meer op de straat
 
wanneer het daar voor je wankelt
 
 
gele flitsen behoedzaam gevolgd door groen
krijgt een halt toegereikt
 
 
een uiteinde van het draad
weggevlogen als een dwaas
 
ingezakt en afgevoerd door de wind
 
 
woeste poging om spijkers te verwijderen
wederom een mislukte poging van het kwaad
 
tijd verloren, vrijheid kent het bevel
 
de gevluchte schaduw werd gevolgd
verontwaardigd en onthutst
 
gestalkt werd zij
 
…
 
begeleidt naar een nieuw gekwel

user calendarclock-o