Resultaten voor het trefwoord mussen

noach 2011 – lammert voos

de IJssel verdrinkt in regenwater en
er groeien paddenstoelen op mijn hoofd,
slakken kruipen langs mijn benen, de mussen
dragen reddingsvesten en kleumen op de nok
van het dak, op het dorpsplein spoelen de klanten
bij de haringkar weg; ik blaas mijn rubberboot
op en laad de honden in, voorts een kist met
voedsel, een paraplu en zuidwester en extra
schoenen die ik ook kan gebruiken als hoosblik
of roeispaan; het regent nu al twee maanden
zonder waarschuwing vooraf en de lucht
is nog grijs; volgens mij is God
een klimaatscepticus

zijn bloed – jolies heij

toen ze aan kwam lopen
in haar bloemetjesjurk
wist ik dat zij het was
het kind van de vader

de vader die me had gelaten
toen ik even niet oplette
die mussen uit de lucht schoot
en dacht me er blij mee te maken

die de bolster tussen zijn
vingers verkruimelde als een
keverpantser en zich erover
verbaasde hoe veel pijn dat doet

met wie ik het bed niet deelde
alleen een bureau en lades vol
pure en nutteloze liefde en een
foto om bij te masturberen

ze heeft zijn ogen, zijn mond
alles van hem balt zich samen
onder die kolenschopzwarte knot
en de statige, wat stramme tred

waarmee ze recht op me afkoerst
glimlacht, hallo zegt en ik vraag:
wat wil je drinken
zijn bloed of het mijne?

gare de bercy – bert bevers

Hier kom je aan voor de nachttrein naar Milaan. Voel je
dat de reiziger geoefend in begrijpen is, maar ook dat niet
iedereen paraat voor later is. Op perrons passeren immers
schimmen vol zichzelf, met weinig woorden. Hun blikken

zijn van melkglas, ongewis als dagboeken die geschreven
werden met terugwerkende kracht. In onze coupés gaan we
over tot ontrafeling. Van vreemdelingen de naam, van buiten
de huiver. En dan is er de cadans van slaap, een lichte want

we sporen door de bergen. We sommen daarin dingen op
die nergens toe dienen. Hinkelen met niemand anders dan
jezelf. Mussen tellen. Struiken strelen. Rivieren vol water

benoemen. Een hoorspel voor doven schrijven. Ik droomde
dat een farao mij schouderklopjes voor mijn fluiten gaf. Ik
weet dat ik mooi fluiten kan. Ik lijk dan wel een Engelsman.