Resultaten voor de tag muren

hof van heden – iniduo

In een appelgaard kan onrust bezinken, kan een vermoeide aarde even stilstaan, kan dorst in overvloed verdrinken en kunnen dagen zomaar voorbijgaan. In de tuin weerklinkt schraal verlangen. In een gewaagde poging wellicht om schaduwen van het verleden te vangen. Dat is toch waarvoor muren zijn opgericht. Het wachten is ... »»»

wachtkamer – iniduo

muren houden adem in hun echo klinkt kortzichtig tegen het gevallen licht men noemt het schaduw maar beslotenheid is niet ontvankelijk voor ruimte de buitenwacht bevriest in gemaskeerd stilleven gevangen in versteende spieren, geknoopte magen iets vlucht in iemand, niets ontsnapt aan de greep aan omklemming, kan schuilen achter zwijgende ... »»»

bakerkamer – iniduo

in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen in de zwartheid van een gewatteerde nacht tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik ... »»»

monochord – iniduo

Ik heb een abortuspraktijk in mijn bovenkamer. Daar drijf ik ongewenste gedachten af, illegaal. Ik verdrink mijn verdriet in gemberbier. Zeg maar, kan er een droge emotie bestaan? Als ik mijn ogen sluit, blijven muren zichtbaar. Dan regent het in mijn glas. Druppels verdunde jodium vloeien in even dunne, schaduwrijke ... »»»

albedo – pastuiven verkwil

een hooglied ontplof in mij doorboor me laat je materiebrug voorbij Heimdall levenswarmte slaan jouw corona is mijn aureool fotosfeer mij in kleur niet sepiaans doorheen mijn aderbanen licht jij donkernis met je wind verschuif je mijn noorden circumceer de muren rondom kom laat ons weerschijnen

lichaamstaal – iniduo

ik volg de sporen in denkbeeldige sneeuw of zijn het mijn stappen, doch onbetreden wat ik onthouden moest, ben ik ook al vergeten want wat ik wist, is te lang geleden ik heb blinde muren opgetrokken om kilte te weren die schuurt als zand ik hou mezelf een universum voor ... »»»

droomhuis – iniduo

ooit lopen dag en droom in de pas nog druipt werkelijkheid in een trage traan over innige muren, verteerd tot vloeibaar glas en schuilend in hoeken van ommuurd bestaan stervend tegen hemellicht en lijdzaam zoals een vis zich op het droge gedraagt zo heeft het dak zich van schubben ontdaan ... »»»

het ritme van leven na de dood – hanny van alphen

beweging tussen natte muren Franse lelies, manshoog wuiven achter sterren er sijpelt water van de schoor die de ingezakte schedel moet schragen drip drip drop drip drip drop het ritme van leven na de dood gaat onverstoorbaar door de kamers er wordt niets geplooid of glad gestreken ontbering geeft voedsel ... »»»

dichtkunst – b. vogels

niemand heeft hem leren schrijven hij is bouwvakker en twijfelt nog bij de ij’s bijvoorbeeld bij de muren die hij bouwt zij hebben stijl en elke steen heeft een verhaal van hardvochtigheid van bloed en de moed van droge tranen hij waant zich in een drama met een dichter in ... »»»

wat als – ton kurstjens

Wat als je opstaat en zachtjes uit mijn dromen begint te lopen? Wat als je opeens uit het dakraam van de buurman naar buiten kijkt? Wat als ik je tegenkom en je duikt voorlangs? of erger nog, je blijft staan en lacht de lach van een vreemdeling? Wat als ik ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...