een zwerm bijen
zoemt boven de hoofden
van de spelende kinderen
het is een zwoele zomernamiddag
muggen dansen boven
het water
een vredig beeld in een woelige
wereld
een voorbijganger schiet een plaatje
waar het een paar duizend kilometer
verderop kogels zijn
hier hangt een penetrante geur van gier
daar dikke rookwolken van gebombardeerde
gebouwen en angst voor gifgas
een kind begint te huilen nadat het door een insect gestoken is
klein leed
in het ziekenhuis ver weg ligt stil een zwaar gewond
kind groot leed van een klein wezentje
Resultaten voor het trefwoord muggen
Met de kin omhoog de muziek achterna,
sommige onschuld kan je geen nee tegen zeggen,
dus ik kijk verder en zeg ja.
Tidie die-dele-die, ti ti!
Respect voor muggen.
Stoppen met slaan, vrijheid van leven,
samen met de kin omhoog de muziek achterna.
Respect voor muggen.
Als het klopt heeft het een naam.
Laat me los, laat me gaan, spaar mijn woorden,
//met de kin omhoog de muziek achterna//
Je kan geen nee zeggen, dus ik zeg ja.
Respect voor muggen.
Tidele-die-die, ti ti!
Stoppen met slaan.
Respect voor muggen, laat me los.
Tidele-die-die, ti ti!
Laat me los, laat me gaan.
Twee ossen slepen zijn gedachten voort, arceren Terra Mater
hectare na hectare
Hun staarten vegen de muggen uit zijn horizon
Twee ossen sleuren de ploeg doorheen de akker, arceren Terra Mater
hectare na hectare
Ze trekken kilometers strepen losgewoelde stront
Twee staarten bewegen hem in opperste vervoering, groeten Terra Mater
hectare na hectare
Ze kwispelen hem verlichtend van de klompen naar gelukzaligheid
Twee ossen hebben de hele dag land omgeploeterd, arceerden Terra Mater
hectare na hectare
Ze leggen hun staarten ter ruste in het verse stro
Twee ossen wordt het monsterlijke sprookje verteld over de horrorboerderij
waar de dieren continu suffend in het gras luisteren naar machinaal gebulder
Twee ossen nestelen zich wat dichter bij de boer
Onder de nachtglazige stolp is het kaarslicht dichtgeslibd
Hun staarten ritselen onhoorbaar door het stro dat andermaal wordt opgegooid
De lijst van vrouwen die graag in slaap vallen,
dromen van borstbeelden van werklieden
en rijen grijze afdakswoningen voor weldoeners
dommelt van dageraad tot eerste loomte.
In bladgoud bladderen de namen van ’t marmer
ter meerdere glorie van vocht en schimmel.
Bewegen doen zij nauwelijks, in ’t rustig wachten
aaien zij de kat in halen tot statisch paradijs.
Mannen zijn er voor enig moment in het etmaal,
als bloed stijgt en huid glanst door ’t vocht.
Ogen gesloten in een diep en innerlijk kreunen
vlijen zij tegen ‘n warmte die hitte verhoogt.
Schemer brengt hen uiteindelijk ‘n eerste koelte;
uitrekken als muggen vleermuizen vangen.
Zo zijn vrouwen voorouder, seinen levenseinde;
moe van gisteren, teneergeslagen door heden.
Recente reacties