Resultaten voor het trefwoord mist

spiegelbreuk in wonderland – marc tiefenthal

1.

Kuifje en Wiske ongerijmd wikkelen zich
tot een dubbeltje. Een adem hier,
een adem daar houdt zich in en hoe
het rolt? De koe vangt een haas
die dan weer geen tijd heeft.
De koe eet de haas op.

De boom links draagt de mirre,
die rechts druipt van de rubber.
Ze raken geënt, de rubber geurt,
de mirre vloeit. Hel en hemel
koppelen zo snel dat de aarding smelt.

Stilaan, stilaan, wie schrijft wat,
dalen de wolken en stijgt de mist.
Het rad staat klaar.
Onderaan de trap liggen de scherven voor het rapen.

opdoemen – martin b

haar adem mist

morgen trekt
de buitengesloten vogel
zijn strot open

maakt de maan
weer voor niks plaats

en sta ik dom te shaken
samen met wat
ineengedoken wolken

in mijn handen

* – berrie vugts

Wanneer door de mist
de eerste zonnestraal breekt

Wanneer het klamme riet zwijgt
door de mist

Schijnwerperig gericht licht blikt

Wanneer de donkere wolk
majestijtelijk voorbijglijdt

De douw om mijn schoenen krult
Het asfalt zachtjes wedt

Wanneer door de mist
De Rotte voor het eerst van de ochtend oplicht

Dan zie ik jouw gezicht

yperiet – jan theuninck

yperiet - jan theuninck

‘s avonds laat
vult een mist
de vallei
zonder te beseffen
verstikt hij ons
als een duistere macht
op de velden
liggen onze lijken
en onder het gras
een bruine aarde.

afzetter – roop

in het zog van mestpraam voorwaerts
krimpt de stad tot horizon
het land schreeuwt om zijn stront

schipper kakelbont fluit liedjes
van het bomen en de lage mist
ze dragen ver waar verder
niets en niemand is

met vier tanden schept hij
zijn lading door de losse grond
om naar af terug te keren
het is gedaan en nu
moet het verteren

koeien in de mist – stijntje van der Wal

voetloos ging ik bij het grijze veld
verder weg van al de dingen
waarover men graag ziet en spreekt
dacht na over een vermoeden
want van het ware weet ik niets verneveld in een vergezicht, vernam ik
hoe scherp begrenzende lijnen
verwaterden in het ogenblik en
hoefloos, ja bijna pootloos
een ongekleurde waarheid vertelden
gewoon, zoals het was.

stuntelen op een gloeiende plaat – dio the cilany

er wordt een ei gekraakt
en schalen versplinteren
dooier dan in het wit kan er niet zijn

zuiverder zeker niet gelogen
luid klinkt geschater
want mooier is zij niet gemaakt

de balans van de waagschaal is gewogen
mist alleen een beetje glans

als de laatste druppel uit de kraan vervloeit
zwem ik in cirkels
de lans vooruit gebogen

even later – dio the cilany

wanneer de dag niet meer
noch de nacht wordt onderbroken
elke avond haar schemering mist

en ik terug in je donkerder
dan donkere ogen

voorwaar geen verborgen list
en toch in rood gewroken

onder wind wordt niet gelogen
alleen de nasmaak onverkort

en daarvan enkel het wonder
dat zal worden opgeschort

vis – jeroen c. muts

Ik vis bij jou naar woorden
zoals water vol van vis
gis ik naar letters tot
er geen vergissen over is
vermits ik vis zonder aas
aas ik nog altijd mis

de twist is waarschijnlijk

dat de viscositeit
onze samenhang mist