Resultaten voor het trefwoord middelvinger

fictieve personages 3 – manja croiset

de halfnaakte getatoeëerde
kerel
is onverwacht
wellevend
de heer in chique
drie delig grijs
houdt een
scheldkanonnade
door het open raam
van zijn bolide
dat kleren de man niet
maken
benadrukt
zijn opgestoken
middelvinger

zei de gek – gerardus

irisscan okay,
dna-check ach
geen nee,

druk m’n middelvinger
ook dan af of steek ‘m
ja je weet wel waar

ik werk wel mee
maar…

wat verwacht je
nu van mij?

dat ik ga bewijzen
dat mijn diploma’s echt
zijn en terecht zijn?

moet ik me nogmaals
uit gaan sloven?

ach pleurt op

krijg toch
alles cadeau

vleugels – jacques santegu

Er groeien vleugels aan mijn rug maar ik wil ze niet.
Als ze niet genoeg
in lichterlaaie staan, vlieg ik elke dag weer weg
al vanaf wanneer ik mij wakker rek.

‘s Nachts besteed ik er zo weinig mogelijk aandacht aan.
Echter, ik slaap slecht terwijl ze groeien.

Ooit al eens met vleugels auto gereden? Iedereen
staart je in de file aan. Nochtans is het moeilijk neuspeuteren
ermee. Of een middelvinger vinden tussen alle pluimen.

Met vleugels voel ik mij gehandicapt, een kermisattractie.
Die dingen zitten altijd ergens in de weg.
Ook in de talloze talkshows (met debiele cliché vragen: vlieg je een stukje de studio rond?, welke trajecten vlieg je? hoe is het om alles vanuit de lucht te zien?, …).

Geloof me, je wil niet weten hoe vervelend kunnen vliegen is!

Ik heb niet de ambitie vliegtuig te zijn of een sakkerende engel.
Beslist iemand anders had die vleugels besteld. Misschien een slachthuiskip
of de McDonald’s klant.

Zonder vleugels vliegen, daar droom je dan eens van.
Zonder wel ja. Maar een mens moet realistisch zijn.