Resultaten voor de tag men

thuisfront – peter van galen

sluip als een dier de straten in tot je een en ander bent ergens wacht men nog op jou achter je is opgeruimd nog de kraters en de muren al verkoopt men er nu wereld die nooit kleiner was dan deze vinger op de ruit van de zoemende bus alles ... »»»

koeien in de mist – stijntje van der Wal

voetloos ging ik bij het grijze veld verder weg van al de dingen waarover men graag ziet en spreekt dacht na over een vermoeden want van het ware weet ik niets verneveld in een vergezicht, vernam ik hoe scherp begrenzende lijnen verwaterden in het ogenblik en hoefloos, ja bijna pootloos ... »»»

golfslag – jos van daanen

Hoe hol vormt de klank zich van de muur naar wie er zijn hoofd hard tegen legt om stuiterentwille? Veert lucht? Het opgerolde elastiek waarin men denkend aan de rots zachtheidsgetrouw? Gaat heen. Daalt af. De berg verloochent het mos. Oprecht maar eerlijkheidshalve.

grensverlegging – anouk smies

Ik sta bij de deur een oog van licht zei je naam, zei langzaamaan wentelen wij in onze onschuldige staat Ik ben gegroeid naar de zon Men boog mij waar het kon Een paperclip mijn geluk Ik buk als je slaat Stap over een zoen tot aan de einders van ... »»»

onkenbaar – mark opfer

Dingen moet je vaker ondergaan. Men noemt dat ouder worden. Ik zeg rioolpijp want dingen zie je nooit een tweede keer. Dit is een leugen. Geen enkel oor zit zonder antwoord. Zandwoord. Bij de haven staan meccano paarden te wachten op het voer van legoblokken. Dat is minder kinderachtig dan ... »»»

onderbelichte aspecten van een natuurlijk evenwicht – hans van willigenburg

In een vliegtuig zijn enkel activiteiten te ontplooien die je thuis ook kunt doen. Denken aan een ander leven, bijvoorbeeld. Met je handen over je knieën wrijven. Naar een film kijken. Mails versturen op een laptop. Nootjes eten. Drinken. Er is geen reden te veronderstellen dat deze activiteiten in een ... »»»

heer met hoed – hanny van alphen

flamboyant en extravagant wandelt, nee schrijdt hij voorbij neemt even zijn hoed af voor grijze vogels op de galerij van het appartementencomplex tot dat donkere straatje waar hij ooit strategisch was neergezet als een tinnen soldaatje men fluistert, beschimpt en kluistert hem op fictieve gronden hij ronselt en raust, hoereert ... »»»

de dichter – jan gutman

Hij schildert met woorden schimmen uit zijn hoofd en probeert ze te slijten door ze op bomen en deuren te timmeren. Maar niemand merkt ze op en onbewogen verplaatst hij zijn plaaggeest in het schrijven van nog een strofe. En zo tamelijk onschuldig gevangen tussen regels in een niet kunstzinnig ... »»»

de mortuis nil nisi bene – herman grouwels

van de doden niets dan goeds… Waarom hem de hemel in prijzen Vergeven alles wat er was Zelfs nu hij dood is Mag ik hem nog met de vinger wijzen En net doen of hij er nog was Ik weet, wij hebben allen schuld En boter op ons hoofd En ... »»»

informatie die nog van belang kan zijn – xandra s.r.

toen ik nog klein was kleiner dan nu zonder naaldhakken toen was ik heel erg bang panisch gewoon voor viezigheid en spinnen bacteriën en bacillen virussen maar dus ook of met name voor geluiden die directe associaties oproepen met al die smerigheid als hoesten en scheten en dergelijke nu zal ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...