Resultaten voor het trefwoord marc robbemond
ik hou van hem zoals ik ook van mijn rechterarm hou
een half hart waar sneeuw in zit
de hardcore poging tot vermomming van de homo
we schreven het op de muur
‘drank is een moeder’
Ik heb een metalen hart
en het verbergt niets.
Ik heb een geluid.
Mijn zwarte stoflongen hoesten
het geluid van kanker.
Dat is hier het geluid van liefde.
Mijn metalen longen
hoesten kanker over de stad uit.
We zijn jongens
we hebben huid, een laag
die we aanraken
en vergeten
we zijn op dit schip
en verdwijnen
via luiken
de vloer in
daar
mogen we zelf weten
hoe belangrijk het gaat worden.
In de haven draag je een jas voor
in de haven, in de binnenzak
de vleugels van een roofvogel,
de tanden van een wolf
een batterij voor je horloge
koop je in de kiosk van de haven
met een nieuwe krant ’s ochtends vroeg
je wijst naar de zee dat is een container dat is een hijskraan
dat is je vader nee dat is een schip nee dat is je vader.
Dikmakers in je handtas
op de tweezitsbank tijdens een
t e l e v i s i e u i t z e n d i n g
85% is overtuigd
en 85% is overtuigend
tegen alle verwachtingen in
springt het flatgebouw van jou af
daar wil jij niet over oordelen
dat is aan politie en justitie
in een David Bowie 747
vlieg je boven de mensen uit
en dat verdient je tevreden glimlach
nu nog even op de rode knop drukken als je het antwoord weet
maar alleen als je het antwoord weet!
Het goedkoopste van het goedkoopste varkensvlees.
En terwijl je slikt weet je niet of de stukken wel of
niet je luchtpijp of slokdarm kiezen.
Alsof er een kleine tumor zit.
Nederlander na Nederlander komt binnen.
Wat eet je?
‘Varkensvlees’.
Het is een hete, stille zon
en de man voelt zich alsof hij een cowboy is
dan:
een aantal verslavingen worden verplicht onderbroken,
de binnenkant wordt een groot oppervlakte aan de buitenkant
en de man begint fecaal te braken
een geïnfantilliseerd geslachtsdeel en twee armen
voor iemand die al weg is
uit de kamer:
het geluid van een roofvogel.
Een sombere, atletisch gebouwde man
mist zijn vlucht doordat die crasht.
De chaos en omroepberichten maken hem rustig.
Hij laat zich pijpen op de WC
door een atletisch gebouwd meisje
dat 10 jaar jonger is dan hij
en loopt weg zonder gedag te zeggen.
Het meisje blijft alleen achter op het herentoilet
en belt haar moeder.
Tijdens het wachten op zijn nieuwe vlucht
belt de man zijn moeder, zijn zus
en zijn ex-vrouw
en vertelt hen
dat de crash hem niet heeft beschadigd.
de man begint je uit te lachen
harder en harder
en de mensen er omheen beginnen je ook uit te lachen
ook harder en harder
en eindelijk word je een keer boos
en je gooit met een krant, met een lege doos,
met handdoeken
je denkt kapot waar het heel is
en afval als je het moet opeten
thuis gaat de telefoon
een paar keer per dag voor iemand anders
je lijkt op je moeder:
dezelfde
tijgerprint pannenlappen
Recente reacties