Resultaten voor de tag maat

je kan me wat – andrea herwegen

niet zomaar ineens zin in moord en doodslag koken doet het al een tijd wat natuurlijk figuurlijk en relatief maar laten we niet weglopen hete brij vreten zonder gebed heilig is een strijd onze vrijheid een spel we lopen op de maat dansen naar de koning zijn pijpen haar vader ... »»»

zee van kalmte – iniduo

het hervonden water spiegelt binnenkant ik ga in een omtrekkende beweging mee voel ruggelings strelen met vlakke hand mijn leniging zweeft boven ademloze zee ik ben in een onbeslapen bed ontwaakt waardoor wormgaten vallen in blindheid het duurde even, maar de code is gekraakt eindelijk ben ik deelgenoot van mijn ... »»»

summertime – mark boninsegna

Het regent zomerdagen in de polder grenzend aan de dampende stad waar erosie de ziel blootlegt voor ons die zich onderdompelen in pompende beats jazz poëzie Cultuur mixen Een nieuwe inheemse dans Op maat Op zwetende lichamen Op lust en genot Paaldanseressen zwevend boven onze schoot verschieten kleur wanneer de ... »»»

fade-out – sabine kars

aan de schemerende gracht hapert een man gewikkeld in vroeger en niemand streelt hem door zijn haren hij wiegt zijn verliezende lijf op de maat van passanten – breekt de laatste dagen van dit zo besloten feest waarop iedereen te vroeg ging slapen en sinds de kruisen binnenstromen verkruimelt hij ... »»»

huis – bob elias

het huis danst op tektonische platen de voegen kraken op de maat wees gerust het praat niet over liefde sterfbedscènes of bungelende benen in het trapgat hooguit een loslippig raampje dat roddelt met de wind uitgekotst lig ik naakt als een fakir op het grint

de dagen zijn van steen – martin m aart de jong

Wie legt ze uit in straten, op de knieën om ze in zand te slaan, breekt ze door midden, gooit ze op een hoop, wie? Wie voelt de regen, wie drinkt koffie achter kleine ruiten van een houten huis op wielen wie brengt papieren nieuws rond, wie klimt op ladders ... »»»

avondwandeling – c.p.vincentius

Een manke hond zwaait in de orkestbak; kwispelt de maat, ‘t hinken moe. Zangeressen huppelen samen hun liedje en zwaaien hun overrijp decolleté. Buiten staart onze maan naar de aarde en huilt noordenwind straten leeg. Drinkers wankelen, lallen naar huizen en pissen overal portieken geel. Na twaalven sterft veel van ... »»»

wat de toekomst brenge moge – gerardus

weer lees ik een uitspraak van een minder licht “van mij moge ze heb niks te verbergen” – preventief opsluiten en castreren, dat zal ze leren – ik denk gewoon meer als de ziener de geboren leider – grootheidswaan? stalin verbleekt er tot niets bij – over een jaar of ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...