Resultaten voor het trefwoord maandag

dat wat was – pallas van huizen

Dat wat was, en er nog steeds zo mooi uitziet, dat wat was, en zoveel problemen geeft, dat wat je wil en niet meer wil, dat wat je verward, wat de vrede verstoord, de leegte wegneemt, de angst overwint, het dal dieper maakt en de berg hoger, dat wat was, als een spel op een glad wateroppervlak, de viool langs de snelweg, het verhaal dat allang afgesloten had moeten zijn, omdat het was, was, was, was, was, maar het houdt me vast, maakt en breekt de dag, dat wat je grijpt op de grens van leven en dood, je wraakt als je te dichtbij komt en naakt naast je moeder op de bank zet als je een grote bek hebt, waar je verveeld thee met te veel suiker drinkt en vogeltjes telt op het muurtje, alsof alleen de krant nog zegt welke dag het is, en zelfs een blauwe maandag kan voelen als een zorgeloze zonnige zondag zonder angst. Was je maar hier om het zelf te kunnen zien. ­

de wereld draait door – avm

Kijkbuis aan, kijkbuis uit

maandag
19:30 u
22:25 u

dinsdag
19:00 u
23:00 u

woensdag
19:45 u
22:15u

Donderdag
19:35u
22:20u

Vrijdag
18:55u
23:50u

Zaterdag
Zondag
10:15-0:45u

Had ik
misschien
toch beter
Iets met Passie
Of zo

een sjekkie achter z’n oor – hanny van alphen

gisteren zag ik de groene ogen
van mijn moeder weer, nog altijd
onbewogen achter glas
dat elk moment kon barsten

ze rook naar gekookte was
het moet maandag zijn geweest
vader keek naar haar gezicht, strak
als de lijnen op het bleekveld

moeder zei dat hij op moest schieten
werk gaat voor, kom, was uitwringen
haar wijzende vinger blind gezien
greep hij de tang en draaide door

straat – bennie spekken

op zondag komt de kerk uit de mensenkinderen zijn dan heel erg uitgelaten stappen in pas gewassen vijfdeurs diesel dampen de hemel dicht
op maandag de mond gesnoerd door een megafoon in de straat gebakken vis hollandse nieuwe tegen de school in de steigers waar de kunst van het koken met de bijbel gerealiseerd op vrijdag gaat het rond en het zingt en het slaat met portieren een vuistregen op de trommelvliezen paukenslagen voor de club

verder is het rustig

toegedekt – frido welker

het is een verloren wereld
ze ligt nog
op zondag gaat nog altijd niemand
tot ze maandag smelt is het landschap stil
bijna zoals zonder moeite, de beweging weg,
ingesneeuwd en zelf opgesloten
buiten bestaat niet
rusteloos voor de tv, geschrokken
is een continent stil

geen brommend luchtruim
geen stormen in een schimmige wereld
geen liefde
om het licht voor uit te doen
er zijn geen auto’s om het zout in te wrijven
maar de huid ligt al genoeg open
om pijnlijk te zijn
geen pleisters op de sneeuw
maar toegedekt de huizen

blauwe maandag – m. bakker

Haar stewardessentrolley ratelt
de week op gang maar ik hou niet van
dat dwingelanderige blauw doet u mij
maar wat losbandig cyaan zodat we
deze maandag kunnen printen met
de heldenmoed van hoogvliegers