Resultaten voor het trefwoord m. bakker

het leven zoals het is – m. bakker

soms verlang ik naar een leven
zonder trams en latte macchiato
kinderkoffie die snobs op leeftijd
troost biedt op morsige dagen

zoals vroeger je knuffelbeertje
getooid met de naam Harrewijn
een idee van die gekke tante
vaste klant in kladdige kroegen

waar mensen hun levensverhaal
delen met vreemden van de
overkant maar altijd aangekleed
met toefjes opgeklopte slagroom

want de naakte waarheid geeft
teveel bloot om nog fijn te zijn
overdenk ik wanneer losbandige
wolken heen en weer bewegen

en ik koffie naar binnen giet
met volle teugen terwijl bij elke
slok de berusting toeneemt
in mijn groots stedelijk leven

user calendarclock-o

jan van galenstraat – m. bakker

Half zeven ’s ochtends bij Broodje Daan
jij ziet je buurman naar binnen gaan
terwijl je misnoegd uit het venster staart
ontevreden kijkt naar die vale maan

Jij ziet gifgroene kopjes koffie staan
of misschien verkeer je in die waan

Buurman is dichter en heeft een baard
hij schrijft sonnetten als vaste baan
kijkt anders tegen de dingen aan
sjofele straat wordt illustere laan

Jij wacht tot de lucht en je leven klaart
door het Erasmuspark schrijdt een zwaan

user calendarclock-o

proost – m. bakker

het is al te laat om wakker te zijn
maar ik blijf op en kijk om me heen
zo traag dat mijn woning groter lijkt

dat zoveelste glaasje port geeft me
beelden van verregende eilanden
waar de avondvierdaagse plaatsvindt

eindelijk lijken de straten aldaar
op die waarin ik mijn jeugd versleet
toen motregende het ook altijd

hoewel mijn herinnering verkleurd is
nog veel sterker dan die valse foto’s
verscheurd of onder in een la beland

op één ervan stond een familielid
dat gladiolen kreeg wat wrang bleek
want een week later reed ze zich dood

ik zag de lopers vanuit het raam
zoals ik nu de cafégangers zie
waarop ik in stilte een dronk uitbreng

user calendarclock-o

ik steek van wal – m. bakker

door een cafédeur komt de geur van bier
wijn koffie en lentedagen aan de kust
maar dat laatste alleen in mijn verbeelding
want iedere zee is ver weg in oud-west

maartse overlast door opruimwoede gaat aan
mij voorbij want schoon schip maken in mijn
bestaan is al vermoeiend genoeg voor de
verlopen landrot die ik altijd ben geweest

ik drink langzaam uit een azuurblauwe kop de
lauwe koffie die cappuccino moet zijn en denk
aan mijn wandeling straks langs de kattensloot
want alles is beter dan niets bij gebrek aan zee

alles lijkt beter dan niets deze vreugdeloze
voorjaarsdag in buurtcafé de grote vaart

user calendarclock-o

wachten op de zomer – m. bakker

Ik hervind mijn voorkeur voor bandeloos blauw
maar vrees te overdrijven als die mooiweerwolken
boven de straat die ik nog nauwelijks ken doch
waar ik een zelfgeschapen thuis verwacht, ooit.

Straks ga ik kamperen op zee, zegt het kind met
de schelste stem van dit schakelklasje tegen
niemand in het bijzonder en tekent dan verder
terwijl ik me door de vroegzomerse dag ploeg

zoals de landbouwers die mijn voorouders waren
zwoegden op hun akkers. Ik verlang naar dat huis
waar eens alles neergelegd zal worden, waar eens
elke last zal verdwijnen in de luwte van augustus.

user calendarclock-o

het vierde seizoen – m. bakker

Eindelijk weer zo’n herfstdag waarop de
zon zich vertoont als de meest welkome
gast op mijn verjaardagsfeest en dan te

bedenken dat die oude Grieken slechts drie
seizoenen kenden zeg ik hardop tijdens mijn
wandeling langs de Admiralengracht maar in

mijn geboortedorp was het altijd winter lente
zomer en herfst tegelijk of zijn mijn herinneringen
net zo verkleurd als foto’s uit mijn jeugd?

Langs de gracht waait inpakpapier alsof iemand
op straat cadeautjes heeft uitgepakt. Nee ik hoef
niets dit jaar want ik ben er nog en dat is genoeg.

user calendarclock-o

weg van de winter – m. bakker

haal vrieskou uit de lucht
zodat vogels van augustus
vol vulgaire opzichtigheid
het hooglied gaan zingen
als herinnering aan die
uitgemergelde etmalen
toen we redeloos zochten
naar restjes zorgeloosheid

echter ook in onze jeugd
waren die niet aanwezig en
tobden en zuchtten wij
onszelf de dagen door

zelfs tijdens de warmste
zomers leken jij en ik
reddeloos

user calendarclock-o

zwart wit – m. bakker

Op 3 september 1957 probeerden in
Little Rock de eerste zwarten naar de
middelbare school te gaan maar ze
werden uitgescholden en weggejaagd.

Mijn erg witte oom zat er niet mee en
werd pas 10 jaar later emotioneel toen
Eddy Merckx, de zwarte van Tervuren,
wereldkampioen wielrennen werd.

Oom hield van soul maar dan gezongen
door zangeressen met blauwe ogen.

user calendarclock-o

mijn opa – m. bakker

Toen ik opa vroeg een gedicht
te schrijven kwam hij met
het woord ‘fantasie’ en verder
alleen wit want volgens hem
zit de mooiste poëzie
in het hoofd van de lezer

user calendarclock-o