Resultaten voor het trefwoord lijn

hazenpad – iniduo

er lag iets in de lijn der verwachting
op de weg die bestemmingen verbindt

ik zag eerst niet goed wat het was
het bleek zo te zijn, zoals ik altijd al dacht

mijn verbeelding trekt in cirkels rond de polen
door een onbeantwoorde weg gescheiden

van de plek die lichtjaren voortduurt
van het continent dat verlangen voortstuwt

met aarden handen moet ik mijn akker doorploegen,
glooiende velden ontgronden, onomwonden

om langs wederkerende wegen te ontkomen
te verdampen tot een onzichtbaar elders

in de verte, met samengeknepen wimpers,
lijkt of alles zo heeft moeten zijn

best lastig – andrea smikova

neem woordenboek
en stoomwals

of zo’n ander
apparaat waar ze
dingen mee pletten

zorg dat boek
plat wordt

letterlijk
niet figuurlijk
zeg schuin

ik bedoel dus
niet schuin

plat… en dun
nee flinterdun

naderend tot een vlak

maak er vervolgens
een lijn van

en dan een punt

dat lijkt me
leek me
het perfecte
ideale gedicht

maar alle…
bij elkaar

hoe krijg je dat
online/geüpload?

dat lukt vast
je zus ook niet

moeilijkst overbrengen
geur van punt

 

 
(hoe rook de big bang?

wie had daar neus voor?)

oorschelpen – pallas van huizen­

’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
mentaal afwezig, verbonden met een lijn
Zij en ik, wij zijn groot, klein
spelen met perfectie, lust, liefde
dansen samen in de hete brei
’s nachts in de grijze stilte
als de zon een stapje opzij doet
luistert Louise mijn dromen af
Zij en ik, wij zijn groot, klein
dansen samen in de hete brei
wij, de minnende schimmen
mentaal afwezig, verbonden met een lijn

los van de muur – pallas van huizen

De orde van logica, zij reikt verder dan de mensenlogica.

Het is een onbewogen dag, de deur achter hem dicht en op reis.
De logica van de natuur, balans en onbalans, de wetenschap van macht,
·om te gaan of te blijven. ‘Anneroos neutraliseert me, Ylcia laadt me op.’

Twee honden, Kaa en Kee, ongebonden aan een lijn.

‘Waar staat het voor en wat wil het zeggen?’ Vraagt hij zich af.

Dwing het kompas niet naar het zuiden als het naar het noorden wijst
en dwing het kompas niet naar het noorden als het naar het zuiden wijst.
Maak je los van de muur, begeef je buiten het cement en de fundering.
Spiritualiteit is als een volwassen vlinder, vrij, alleen, mooi, oneindig mooi,
·alleen voor jezelf.

Anneroos is hoog, zo hoog. Maar Ylcia is nog, nog hoger, verder dan zij.
Je kan zelf nog, nog, nog verder en hoger komen,
maar zo iemand heeft hij nimmer echt gekend.

Hij wilde tegen haar zeggen
dat hij deze vraag eigenlijk niet eens hoefde te stellen,
maar zelfs dat was niet nodig, het ging vanzelf.

‘Wat zeggen ze?’ Vraagt Ylcia haar man.

‘Ze spreken in waarschijnlijkheden, omdat ze niets zeker weten.
Niemand, niemand, niemand weet hoever die is. Niemand!

En schat, weet je wat het ergste is?

Ze zeggen, dat als ons hoofd niet aan onze romp vast zou zitten
dat wij ons hoofd ook zouden vergeten.

Met andere woorden tijd om Anneroos duidelijkheid te geven.’

Ochtenddauw laat langzaam aan grassprieten los,
een eend, een fuut, een vaart, een vijver.

Anneroos loopt op blote voeten als ze ziet dat haar man weg is.
Ze voelt twee botsauto’s botsen.

De honden, Kaa en Kee, zijn met de dromen van de oosterwind
vertrokken.

deadline – marjon zomer

je huis moet leeg
zo zijn de dingen
jouw dingen
ineens een opruimklus

alles moet afgezegd
leeg en weg
je broeken van de lijn
– ze voelen stijf –

verbonden voel ik me
met dingen
die niets kunnen zeggen

met de hoorn van de haak
trek ik het snoer
uit de muur
de toon sterft

nu is er alleen nog behang
met lichte afdrukken
op foto’s op Funda

lijn a – hanny van alphen

dat zoiets simpels
– de geur van een bus
de leren stoelen, grijs-groen
chromen stangen, waaraan
een lus, het stopknopje
de hoedjes voorin
die kletsten met de chauffeur
het tsjjjj-geluid van de
dubbele deur –
je zo lang bij kan blijven

* – joost de jonge

Een mens kan zich vergissen
Een mens mag zich vergissen
Een mens moet wel een mens zijn
Een mens wordt pas een mens
Voorbij de ijle lijn van een Wortsatz
Kleine zielen & infantielen
Megalomane onderwijzertjes
Passen en meten
Tellen en bezig zijn met cijfertjes
Het kleine leven met grote sier…
Aanschouw lieve vrienden
De nacht zwart als hij is
Een mier blijft een mier
En ieder is die hij is

na haar – b. vogels

Ze laat een kamer na,
wit als haar lichaam,
in het licht
van hoe ze was.

Een zwart potlood ligt verloren in een hoek.
In haar oogschaduw blijf ik nog even,
de levende lijn.

gaan zoals het gaat – dio the cilany

het ligt in de lijn der dingen

lege lijsten aan wanden
als een spin sleept zij haar woorden
uit frasen inkt

soms verstoft een draad van web naar web
we vliegen stil en onberoerd
de vloer bezaaid met zaligheid
van even geleden en ontdaan

ergens staat nog een stoel te bekleden
er zit niets anders op

stamboom – lesley adriaansz

Dag moedervis
en vadervis,
wat ging er mis?
Was Oedipus toch niet zo gis?
Jullie gehoorzamen de wetten
der natuur,
verdrinken in instincten,
verorberen en koesteren
je kroost.
Zo ben ik dan geboren
en gejaagd
in rechte lijn
tot nu, van lang tevoren.