als op de eerste dag
niet meer woest en ledig,
maar groene levenslust
die beschenen wordt

ik ben de eerste mens
en de laatste

tot in de kleinste duisternis
levenschenkend licht
lichtdruppels sijpelen lustig
de Tabula Rasa die ik ben
bevrucht

het netvlies bezwangerd
zo intens, even sluit ik
en ruik, ruik het gras
het oergras, onbetreden

in mijn goedheid
hou ik al voor mijzelf
mijn ochtend!
zie!
…
 
 
(Dank aan Cor Beau)