Resultaten voor de tag lente

mijn lief – jacob van schaijk

de lente was gemaakt van geuren en van jou van klanken die je zong waren de dagen en van de kleuren die je plukte was ons huis we leefden een optelsom van kleine dingen maar deze zomer zal het sneeuwen in de tuin in augustus vriest het dertig graden en ... »»»

met water praten – pallas van huizen

Zachtjes drijven de eerst gevallen blaadjes naar links de wind, de oude lente is tijdelijk het spreken verleerd riet buigt moeizaam, tegenlicht weerspiegelt, verblindt zwijgzaam zielloos glinstert een zilveren spoor door het water als een volwassen waterhoen even met zijn feloranje snavel de waterkant zoent Hij kijkt niet naar mij, ... »»»

juni – b. vogels

Ik heb door de benen van de lente gekeken. Wat laag bij de grond, maar met een prikkelend zicht. Ik wist niet dat hooiland zo hoog kon zijn, toen haar tenen mijn nekharen streelden. Zij heeft zich gespreid, haar goudgeile halmen gebogen. In de palm van haar schoot heb ik ... »»»

open brain – pallas van huizen

Metronoom, tellen en niet tellen, stilte en door, achterovergeleund, steunend op twee vingers, dat, dat wat je weet, beginnen met buigen, vinden in drinkbouillon iets anders te zien. De stand van de maan bijvoorbeeld. De zoutspiegel dezelfde, deze woorden een rimpel die altijd blijft als een gevangen vogel op een ... »»»

* – serpil karisli

Je ben een lied in de storm Een verlaten verhaal op mijn lippen Jij ben een echo in de bergen, klanken van vrijheid Jij bent zo ver, Ik kan niet stoppen jou te vertellen Je bent mijn taal zonder moeder, Een wees met vijf namen Van waar kom je? Waar ... »»»

lento – enrico lommerte

muziek in mijn hoofd en de pen schrijft – cello’s en contrabassen lamenteren een crescendo – terwijl de stylo vrolijk wil dartelen over het papier eindelijk zonnige lente wil zingen als vogels vroeg warmte wil voelen en delen met iedereen – violen zetten bij een zee van snaren krast door ... »»»

mijn stad – yvonne van der haven

de bomen huilen straten wit en elders kleuren roze tranen paden kon ik zo het witte blad doen vullen zou ik hemel schreiend vallen in mijn stad huilde ik straten kleurde ik paden met vallende witte lente rotterdam-zuid boergoensevliet 6 mei 2009

ijsheilig – d.docters van leeuwen

de helden van weleer waren nergens in de lente in de herfst spraken zij niet meer en luiken wauwelden in de wind in het aardappelveld gingen boeren over de rooie tot de winter kwam huiver bedekte de grond een sneeuwpop mompelde met woorden die bevroren in de mond: als een ... »»»

toekomst – elize augustinus

En de duisternis trok door het land terwijl grote macabere ogen de boomtakken – nog vol als de zomerzon – langs de kant van de weg verlichten. Ik zag hoe de bladeren regengepoetst treurig naar de aarde keken en weenden om hun naderende en te vroege dood. O treurige dood ... »»»

note to self – dirk wolters

Aan alle beslommeringen en twijfels zelfbedacht of door een ander ingegeven terecht of onterecht misschien hebben jullie later meer succes want ik ben er even niet – ze hebben me nodig bij de lente.

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...