Waar ontkiemen verzen?
In de dood misschien!
Zoals schimmeldraden onder een bos,
of los daarvan vers in een hoofd.
In het kind dat nog leeft,
waar nooit één woord is geweest.
Resultaten voor het trefwoord leeft
1)
het gaat er niet om
met wie je in bed ligt
het gaat er om
met wie je getrouwd ben
2)
het is een wonder maar
ook een christen kan niet toveren
of zorgdragen voor iedereen
3)
langzamerhand zien steeds meer mensen
voordelen in dit ongelofelijke akkoord
4)
echt racistische zaken zijn we
nog niet tegen gekomen
Er liggen veertien regels op de loer.
Ik weet nog niet of zij een valstrik spannen,
misschien mij naar verlegenheid verbannen
om een gedicht dat slechts een woordensnoer
is, zonder inhoud of belang; droog voer,
terwijl in fijner schotels, ranker kannen
de poëzie verlokt tot proeven van een
geraffineerder maal (zoals de Cour
du Nord serveert, zegt Michelin). Ach wat…
wie weet gaat het wel andersom, zodat
de verzen niet proberen míj te vangen
maar dat ik hén verleid. Kom dichterbij,…
kom, luister naar mijn sprakeloos verlangen,
verzin een lied, ver-zin wat leeft in mij.
Een gezongen versie is te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/
Zo net als u leeft
zo leeft u alsof
het iets uitmaakt
U rekent u rijk
zo net als u leeft
zo arm als u ruikt
Zo leeft u maar net
raakt het aan niet
zo net als u leeft
Ik noem u net u
u noemt mij niet
net als ik u net
Ik zie wat u let
u laakt wat u ziet
u ziet mij maar net
Ik heb verzaakt
zo net als u leeft
leef ik net als u
ik huilde
en smeekte
laat los, ga mee
hoewel ik best wist
dat januari niet
de beste tijd is
om lijken op te graven
de grond nog hard van vorst
besloot ik je voeten af te hakken
nam mee wat los kwam
ik vreesde
dat je opnieuw zou sterven
tot ik vandaag
in je doodgewaande oksels
voorzichtig de lente ontwaarde
Recente reacties