Resultaten voor de tag laura mijnders

man op fiets – laura mijnders

de extreem dunne bandjes van je bescheiden stalen ros bewogen zich twijfelend voort in de witgrijze rotzooi die pontificaal op het fietspad geschoven was als een echte ridder stak je het Kruidvat toiletpapier als in een heus zwaardgevecht naar voren en bijna triomfantelijk piepten er inlegkruisjes uit je C1000 tasje ... »»»

moeder d – laura mijnders

Haar handen gebaren druk in de gebakken lucht die om haar heen hangt als een mythe over een auto en veel sneeuw met precisie probeert ze weer te geven waar de buurman op haar parkeerplek heeft gepist als een hyena misschien en hoe zij, stemverheffing en whiskey besloten haar auto ... »»»

verslaving – laura mijnders

Leonard Cohen en een beetje goedkeuring ik zag het glas al op de tafel staan het pakje sigaretten al door de kamer liggen rood van de lippenstift die ik nooit opdoe

rummikub – laura mijnders

Je dipte rummikub stenen in je koffie alsof het iets zou oplossen (op zijn minst net als suiker) ik keek toe hoe degene naast je die je nou nog niet echt bepaald ‘een vriendin’ wilde noemen een steentje naar binnen werkte en hoe ze kauwde, maar niet slikte ah, gelukkig ... »»»

jesse – laura mijnders

Heb je al gehoord van Jesse die gekozen heeft voor zijn laatste dag vluchtig trok hij zijn schoenen aan om te lopen, zoals vroeger langs de waterkant om gewoon maar wat te lopen langs de bankjes waar hij met vrienden lachend zijn eerste sigaret rookte even bleef hij staan veegde ... »»»

angst – laura mijnders

Wanneer krakende voetstappen zich voortbewegen in een nacht die me speels wakker houd wanneer alles vastbesloten lijkt te liggen in angst, slechts enkel angst in diezelfde angst die mij dagelijks zo bruut m’n dromen ontneemt dan vraag ik me af of het niet beter zou zijn om zo’n leeg bierblikje ... »»»

enkeltje container – laura mijnders

Ken je dat fenomeen van die rechtstreeks containerteksten geschreven voor mensen die wel een enkeltje container kunnen gebruiken van de papieren teksten die ik zorgvuldig tot een prop vouw bouwen ze meubels, een sofa en een tafel misschien als dat al in een rechthoek op rolletjes past van mijn gedachten ... »»»

buren zijn je beste vriend – laura mijnders

Mijn buren komen uit Somalië en hebben een manier ontdekt om elkaar te tonen hoeveel ze van elkaar houden de 1 gunt de ander de sleutel van het portiek niet en de ander gunt de 1 de voordeursleutel niet dus de post verstoft beiden hebben maar 1 sleutel van iets ... »»»

anorexia – laura mijnders

1. Gisteren werd er een hartfilmpje gemaakt verscholen achter een redelijk acceptabele borst maakte het geluid gaf het nog steeds vorm aan een lichaam 2. Vanmorgen zette ik het ene been voor het andere een beetje trillerig verstopte ik me achter de haren die mijn hoofd nog bedekken ... »»»

barely breathing – laura mijnders

Ik adem nauwelijks nog, kruip vluchtig voorbij aan de momenten waarin de liefde van familie me nog dwingt te overleven Wanneer ik spartelend nog probeer grijpt frustratie het laatste restje adem en ontsnapt aan de handelingen van de doktoren Heel even geloof ik weer in opgeven en nauwelijks ademend overleef ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...