Gezeten aan de dis
Komen spijzen voorbij
In overvloed, rijkelijk bedeeld
Borden vol goede moed
Hunkeren jeukende magen
Naar verlossing in genade
Drijven vier jaargetijden
Op een bed van bier en wijn
Verstrooit geluid in gordijnen
Met verdwaalde woorden bedrukt
Wisselt het licht van wacht
Quattro stagioni, een erehaag
Is er koffie
Voor de laatste maal
Langzaam valt de druppel.
Breekt stilte in stukken.
Het besef dat het tijd is.
Dat dingen gaan lukken.
Langzaam valt de druppel.
De laatste druppel.
Zet alles weer terug,
wat eens zo scheef zat.
oculus III
gramvolle zielen
roerden zich in de zalen
tot het tijd was
voor de waag
makat bechorot
van algeborenen!
het was niet anders
de volgende stilte
ah zo stil
ik hoorde mijn ademteugen
denken
het kloppen van harten
steeds luider
in stiltenis
want daar was
jij
de laatste eersteling
Tell Tale Heart…
Pijn in zijn maag had de broeder ervan. Hij wist dat hij het haar moest gaan zeggen, maar echt zeggen kon hij niet. Hij was klaar met al die onzin, het huisje-hoopje-kneusje-gebeuren, op de foto wilde ze niet, achter de schermen ook niet, nee hij en zij moesten gewoon met rust gelaten worden en samen goed praten, uitvechten, stoeien om wat voor iedereen het beste is, daar konden ze geen man, vrouw, kind of dier bij gebruiken, ze moesten alleen zijn, het alleen uitzoeken, in ieder geval tot het tij zou keren, de golven zich terug trokken van het strand, hongerige meeuwen niet meer cirkelden boven het zeeschuim, de macht daarboven niet meer krijste van wellust en overdaad, maar voor nu, voor nu stonden ze nog naakt alleen, tot de knieën in het water, wachtend tot de laatste golf de duinen ramt.
de vingers vast in de geldautomaat
de kaart afgebroken, geen service nu
patat koud, de sokken nat, tas gestolen
de zinnen losgeweekt uit een kroeg
ik kan mijzelf niet meer bewijzen
existentieel van het papier afgewaaid
bestolen in een draaideur, geen bereik
apps schieten te kort, waar ben je?
help mij, geef een dollarteken herken
mijn spelling, de dictie van de wanhoop
geef me je code, ontruim me dan
geklinkerd, gestrand, ingepakt, verpand
vouw me open als een biljet, weet me
zoals ik jou weet, laten we feiten zijn
je laatste sigaret? geef me die dan
neem mijn vlees en eet, ik ouwel jij geest
lief ontsporen, val zonder eind, ver land
herinner mij, stel me voor zoals ik hier
kijk mijn ogen ze staan los van mij
ze dwalen af, je verlaat me al, ik voel het
spijt, bitterzoet in de zon, rauwe huid
van het zout, de aarde staat op springen
en nog verga ik niet, het blijft wringen
je brandend haar, je handen in een sopje
klaar om gelukkig, waren we maar
een oogopslag gevuld met de geschiedenis
je reinste, alles, ook je haarkleur,
het verschiet, waar ben je, maak me los
vergeet mij niet…
Ik vraag de bloemenvrouw naar wintervaste kleuren.
Ze neemt mijn schouder.
Ook haar kind ligt toegedekt.
In een chrysanten bed.
Wiegendood.
Dagen worden nu in een rode schoot geboren.
Zij draagt de laatste nacht.
We delen de prijs.
Tellen onze kinderen.
Er is niets verloren.
Stuikhei leeft heel lang.
houden van is een principe
dat maak je niet na
vrij van opvoeding
wars van regels
het weer liegt niet
de buitenwereld is wakker
mijn binnenwereld slaapt
wij extremelingen
zijn in deze stad, dit land
naakt
naakt als de regen
een gedachte die vrijuit praat
de avond is nog jong,
de nacht is lang
het is seksen tegen de tijd
vechten om de laatste kruimel
en werken, werken, werken
o god, keihard werken
opdat de vrede blijft
fantasie faalt nooit
– thuis is het rustig.
mijn adem stokt
in een kleine vooravond
omzoomd door krijtkleurige muren
behangen met Turkse tapijten
ik schraap mijn keel
in een kleine achterkamer
zo eigen aan de verduistering
van het laatste daglicht
minpuntje;
de ramen sluiten niet
als mijn sponsachtige maag
dagresten verteert
ik zet thee met sinasgeur
om de stuiptrekking te dempen
ik sluit het raam en verzucht;
er gaapt een kloof in ontzielde nachten
Kapot, gebroken
Volledig naar de kloten.
Er doorheen,te gronde,
Geknakt.
Gesloopt, gedeukt, beurs
Gebeukt.
Door de knieën, verslagen
Geknapt.
Geknipt, geschoren, geplukt.
Op mijn wenkbrauwen,
Tandvlees, half daas.
Gemangeld, vernacheld,
Afgeragd, geradbraakt.
Lamgeslagen, moegestreden.
Uitgevochten,
Murw. tot moes en pulp,
Verbeurd verklaard.
Gevloerd, gehavend,
Totaal stuk.
Geschonden, gesmoord,
Afgeserveerd, lekgestompt en -gestoken.
Verstoten, uitgeteld, geveld en uitgekakt.
Platgewalst, ingepakt,
Achter het behang geplakt.
Afgedroogd, aan de rand van de afgrond.
Gekrenkt, gekrengt,
Gevierendeeld.
Aan het eind van latijn.
Uitgekotst, afgerost,
Tot op het bot gebutst,
Op zijn zachtst gezegd:
Helemaal uitgeblust.
En zeker de laatste tijd
Veel te weinig gekust.
denk je dat we nog
nu je mijn figuur bekijkt
kunnen eindigen in bed
als de laatste regel
van een gedicht
letterlijk genomen
Recente reacties