Resultaten voor de tag koud

droom – berrie vugts

Er liggen rozen op een altaar Vijf of zes rozen evenwijdig Het is niet warm of koud Het is windstil Er liggen rozen op een altaar Vijf of zes rozen evenwijdig Ik kijk toe hoe je een voor een van het altaar rolt.

de binnenstad – yvette rombouts

De binnenstad leeft altijd, slaapt nooit. Daar roken jonge jongens in hun witte hemden, bovenop hun dak. En er is altijd geld. Daar wordt alleen gewerkt als het leuk is. Daar is het non-stop mooi zonnig weer en anders sneeuwt het. Sexy vrouwen met tassen vol mooie jurken. Jonge ouders ... »»»

kleine bang – dio the cilany

waar is ruimte kan een vlinder zich daarin verplaatsen of alleen in de tijd is daar misschien enkel afstand maar wat als het een slecht lichtjaar is geweest verblijven we dan in krimp expansie maakt donker en koud en er is sprake van een goed jaar hemellichamen gaan niet meer ... »»»

fantoom – hanny van alphen

de laan wordt allengs smaller bomen stappen kleiner langszij wanneer het oog blijft puilen is het waas der waan nabij geen vogelkreet bekrast de lucht er zijn slechts wolven, zij hongeren vlucht, vlucht, ijlt de noorderzucht verdwijn uit dit verdichte woud in de ruimte huivert het kind zijn bed voelde ... »»»

van crematiecake en grafgebak – stijntje van der wal

het was overgebleven van een begrafenis zo zei ze, onbevangen en oprecht “zonde om weg te gooien, toch?” ’s ochtends naast de kist ’s middags naast de thee. wie was die dode, vraag je je af wiens cake eet je, in wiens medeleven bijt je? gele gulheid op wit met ... »»»

amsterdam in december – harry m.p. van de vijfeijke

Hoe kaler en ontkleder de grachten, hoe zwarter de takkenvitrages, des te voller ik denk aan je melkwitte kont. Gasgeel is het licht achter het glas in de gevels. Alsof Breitner hier gisteren nog was. Koud is het vuur van de jaren, de altijd flanerende tenen, stram van het eeuwige ... »»»

loze zinnen – stijntje van der wal

nergens zag de leegte zo zonder moed een koud kind kom toch hier verschijn uit dit papier om met jouw oog en met jouw kleine mond te proeven hetgeen hier toch ooit werkelijk bestond herrijs uit inktenblauw arm, zalig kindergezichtje van jou nergens zag ik leger dan leeg en nog ... »»»

verjaardag II ‘de dag’ – jan holtman

Een zaterdagmiddag, 13 januari. Het regent en het is koud. Op de radio een weerbericht: plaatselijk kans op ijzel. Hoor je dat? Ze strooien heus wel. Hoe laat moeten we er zijn, uur of negen? Nee, eerst koffie, acht uur! Haar parfum overtreft het muffe interieur van de oude Golf. ... »»»

holte – stijntje van der wal

ik zocht je gisteren toch echt op hoorde je kraken waar verroeren een bewegingsloze holte voorspelt en waar na verloop van tijd huid en laken veinzen samen te zijn, waar het hoofd op het kussen onafwendbaar al doe je nog zo stil kraakhelder en kreukloos gaan ten onder aan droom ... »»»

vergeet de distichons – jan holtman

wat is het koud en wat mis ik Alice ik denk dat ik goed schrijf vroeger wilde ik geen dichter worden maar gelukkig

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...