Resultaten voor de tag kooi

soulsista – maaike klaster

Voor Anouk Anouk, hoe doe je het toch, door een voltallig dameshockeyteam in elkaar geslagen worden en dan tevreden lachend weer opstaan? Niemand kan zeggen dat jij niet lief bent, niet zolang ook ik dit kleine kut-kut-kikkerland bewoon en ik vrijwel dagelijks in de haatvragende ogen moet kijken van al ... »»»

de frituur – mattijs deraedt

Zij zag hem, de vreemde jongen met zijn uilenogen, kijkend door het sleutelgat van haar glazen deur. Zij zag hoe zijn handen zwart kleurden op het glas als twee spartelende olievlekken druppelend langs het zout van haar spiegel. Ja, het zelfde zout dat aan haar botten vreet door de mazen ... »»»

in de piste – martin m aart de jong

valt het zwaar te springen door de hoepla cirkel van succes en het applaus te nemen als het komt. Ik ken het klappen van de zweep zoals het vallen van de nacht. Het is eenzaam in mijn kooi. Ik loop er grommend rond. Ik heb aan je gedacht en zacht ... »»»

luchtbel – bart pinnoo

Je moet me helemaal doorgronden. Je mag alles van me weten. Ik heb niets meer te verbergen. Ontdek alle schakels in mijn keten. Wandel op mijn mosgrond. Bijt door mijn appelschil. Vind mijn gladde pit en het pure wit erin als je wil. Je geeft mijn schepping zin en ik ... »»»

de westerse kooi – rianne oosterom

Als in een lomp leeuwenpak gehesen loop ik door een volle straat waar alles knippert en waar blikken schichtig zijn De blikken zijn identiteiten samen opgesloten in een kooi Ik ben eruit ontsnapt Maar ontsnappen betekent constateren dat er simpelweg niet te ontsnappen valt Ik wil een vreemdeling zijn maar ... »»»

mens en dier – elize augustinus

overweldigd door het mondnabije gekrijs van de papegaai hoor ik hoe ze mij weer zingt, en ik buiten: Mezelf: krijs, waarom heb ik je ooit leren spreken? En verduisterde je kooi.

ik luister – jakob rosenbaum

wat heeft geduld precies en tijdig met je uitgevreten dat opbloeiend lang vergeten zich openbaarde in ach en wee handen zich openen om te vangen, brekend ogen die blikken in spiegelen zien hoe je, bijna gedachteloos, starend plaats nam op sleetse matrassen je hart in een kooi vertel het mij ... »»»

opgesloten – frido welker

opgesloten in een kooi afgesloten tussen binnen en buiten en verlaten door de wind huil maar rustig mee sla je handen in elkaar voor de laatste keer

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...