Je knecht mij in je stoel
Ik doe mijn best maar blijf blozend
omhoog komen
Aye, ik verlang meer dan je hand
breng mij haar, je vrouw van lucht
en woorden
Veeg het vuil van me af, laat me
in aderspanning snuffelen
door een schriftloos veld
Ik zoek ons een tehuis
waar ik kan binnen stormen
Waar zij mij zacht masseert
en ‘grote man’ tegen ons fluistert
‘wel bij mammie blijven hoor’
van wat ik schrijf is nooit meer
is nooit meer iets waar zoals
vroeger dingen waarheden
waren
mijn tong lispelt er lustig op los,
toen liefde en bloedworst nog
samengingen en wij zongen,
omdat we
nog zingen konden:
eigen meester, niemands knecht
recht en slecht
stalen vuist en rappe hand,
zo is ’t volk van Nederland
waar is het varken in dit lied
met stalen vuist en rappe hand.
ferme jongens, stoere knapen,
schaamt je jongens en gaat mee
naar de zee, naar de zee
om aldaar te verdrinken,
recht en slecht.
hola, Bootsman, ik ga mee!
Recente reacties