Ik lag in bad
Het was te klein
het water koud
Ik wilde eruit
en toch bleef ik liggen
Resultaten voor het trefwoord klein
hij staat hier klein en eindeloos te wachten
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
en ik zak altoos dieper in de dagen
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
hij legt zich neer – ik hoor het zachte klagen
en ik zak altoos dieper in de dagen
er kleeft een datum aan z’n ondergang
hij legt zich neer – ik hoor het zachte klagen
de wind: verlos hem toch van zwanezang
er kleeft een datum aan z’n ondergang
vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten
de wind: verlos hem toch van zwanezang
hij staat hier klein en nodeloos te wachten
mag ik even het woord
ik ben boek
niet zomaar een boek
een gebonden boek
deel I en deel II
ik heb een harde kaft
en knisperend blad
geregelde letters
klein en groot
een paar ezelsoortjes
en vaalblauwe afdruk
op m’n eerste blad, en oh ja
ik ben genummerd
heb een streepjescode
en sta met mijn rug
tegen de muur
van de bieb
afgeboekt ben ik
nu te koop
voor de helft van de helft
van de boekwaarde
Ze werpen te snel hun muren op,
de voeders, de slaanders, meesters
in het bedwingen van de vrijheid
om niet bang te zijn, niet klein,
noch burgerlijk netjes, ontalig,
door god verlaten, te zijn, te stil
te leven, geen leven in coulissen
of silhouetten van schaduwen
van ons.
Laat komt zo de bloei, te klein
en naakt, te voorzien van dons
zoals het jonge blaadjes betaamt,
maar gebleekt uit het donker
van een herfstdecor.
Dat had je graag gewild, hè?
Dat je als klein kind verkracht was,
zodat je kon zeggen dat jij de eerste was
die een volwassen pik van dichtbij zag.
Ik kan je vertellen, lieve slet,
dat het geen pik was die ik zag
en dat die verkrachting alles behalve seks was.
Maar je wilde zo graag de eerste,
de kleinste zijn, omdat slachtoffertjes
alles gedaan krijgen. Laat ik voor eens
en voor altijd dit tegen je zeggen:
Zodra je iemand een slachtoffer noemt,
ben jij de dader. Duidelijker kan ik het
niet maken; wel makkelijker.
om de van dood doortrokken verzen
werd hartelijk gelachen
de enige die het begreep
was een klein meisje
dat begon te huilen
men vond het mooi prachtig
knap dat je dat kan
daar stond je dan tussen
de grijze muizen en nergens
een plaatselijke schoonheid
versteend met de bloemen
met je ijskoude hand
op je hart te beloven
nooit meer een gedicht
te zullen schrijven
of het moest over haar gaan
Als volwassen vrouw heb ik mannen meegemaakt die, omdat ik een vrouw was
en zij niet, omdat ik geen pik had, omdat we allebei ooit kinderen waren, maar
blijkbaar alleen zij volledig tot wasdom waren gekomen, zich in alle verwrongen
voorzichtigheid met de verkrachters uit mijn kindertijd dachten te kunnen meten,
geen geile vinger naar mij uit durfden te steken, alleen onbeschrijflijk vies een
volwassen vrouw als klein meisje wilden strelen, onder het mom van: jij bent ooit
beschadigd en nu ben ik jouw vader, waardoor zij zich – inderdaad – alsnog tot
kinderverkrachter en mij tot hun slachtoffer maakten.
Als je ooit op wat voor een manier dan ook van jezelf een vaderfiguur en van mij
jouw kleine meisje maakt, dan zal ik je zo ontiegelijk hard op je bek timmeren
dat je naar Tokio moet vliegen om je tanden terug te vinden.
Wanneer ik je vraag om mij goed aan te pakken, doe dat dan ook, teringlijer!
In dialyse ligt een toekomst verborgen
die iedereen denkt te kunnen voorspellen.
De dikke naalden in de armen van mijn vader
vertellen hun eigen verhaal.
Hij laat mij Spetters zien
vanaf zijn stoel naast de machine,
waar wij elkaar nooit de baas zullen zijn,
want hij is groot en ik is klein.
Dat laatste ei moet nou ook maar stuk,
ik geef het terug, volg het spoor van bloed,
druppel voor druppel,
maak mij los van mijn vader’s DNA,
want ik weet dat ik dat kan, dat ik hem
voor altijd aan die machine kan laten zitten,
zodat hij voor mijn toekomst sterft,
de klok op zijn dood gelijk zet,
mij van hetzelfde lot bevrijdt.
Dochter roept naar voorbijgangers
wij wonen hier
Dan pas denk ik weer
ja zo kort en klein
Dat is pas wonen
echt zoals het woord bedoelt
er is een schattig klein prinsesje geboren
met een kroontje van goud en met schat-
rijke ouders, het heeft een neusje en
het loopt als in een sprookje
alles ligt al klaar en alles is al af
het heeft nu al een voetje
voor op kleine meisjes
en een boontje voor een prins
uit een of ander Zandrijkland
Recente reacties