halfopen deur; een beetje scheef
het vermolmde hout
van vijftig jaar geleden nieuw
en achterstallig onderhoud
de stapel witte stoelen
laatste tand
van een afgeschreven gebit
ik zit
en zie de momenten
ik voel
ze glippen uit mijn hand
halfopen deur; een beetje scheef
het vermolmde hout
van vijftig jaar geleden nieuw
en achterstallig onderhoud
de stapel witte stoelen
laatste tand
van een afgeschreven gebit
ik zit
en zie de momenten
ik voel
ze glippen uit mijn hand
bruggen
overwonnen
verdronk zij liefde
in een rivier
overspoeld met
“ik wist”
liet zij al het goede
op een kier
de wereld onaf
als een tekening
dat je doet
armpjes bewegen
de zon, een baan, armen te over
als kleuter tekende je hem
zoo groot
als een scheef huis en geen perspectief
de zon getekend tot het krijt op was
het huis en de deuren ook
alles op een kier
dat is wat je doet
op een kier staan
nu
afwachten op dozen krijtjes
zo doen we
Recente reacties