Resultaten voor het trefwoord kale

mistral – martin m aart de jong

..vandaag werd ik wakker naast een Vlaamse dichteres
ze was gehuld in een goudgeel gordijn met daaronder
niets dan de toekomst en zei dat ze mijn moeder was
geweest in een vorig leven waarin ik één van de vele

sprinkhanen was die door Afrika waarden. We vraten
de aarde kaal we leegden onze zinnen in woestijnen
we waren talrijk als de korrels zand en we verspreidden
een geloof in een toekomst van kale gedichten we hielden

onze woorden losjes bij elkaar en strooiden er zuinig mee
met de wind die warm blies naar het Noorden.

user calendarclock-o

herinnering aan holland – enrico lommerte

denkend aan Holland
zie ik brede riolen
dik door oneindig
laagland gaan,
rijen denkbaar
verdorde populieren
als hoge kale vingers
aan de einder staan;
wordt de zon langzaam
in grijze smog
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
staan de schandpalen
midden op het plein,
de goedendag
en ijzeren maagd
sussen het populistische
bekrompen brein,
land van eeuwige rampen
gevreesd en ongehoord

user calendarclock-o

veldboeket – ellen vedder

Ik neem die gele bloem en zo’n bol
vol pluizen, voorzichtig plukken, ojee

toch weer een steeltje met kale kop
het is net ‘t geheime heertje, paars
bloempje erbij en drie kleine witte

ma de liefsten heten ze, nog wat
van die plofdrollen op lange stengels
en ook dat dode boompje daar, als laatst

schep ik moedereend en haar donsjes
uit de vijver, ik prik ze op de takken

voor in haar allermooiste vaas

user calendarclock-o

schaamluis – liliane melis

ik ben de zoom van je jas
die loslaat, de haarschilfers
die jij niet ziet, de verloren knoop
van je jeans, de rode vlek
in je slipje die niet wegwast

de haar in de boter, het gaatje
in je sok, de kale plek op je hoofd,
de barst in je kop, de lipstick
op je slaap, de lepel in de

kaviaar, ja ik weet het, je vindt
me raar, ik kruip weg
in je schaam
haar

user calendarclock-o