Resultaten voor de tag kaas

daarboven gaat het alleen om de feiten – pallas van huizen

Het was gedaan en de kaas stond op tafel. Eens was alles eenvoudig. Zoiets als een grote tuin met allerlei soorten dieren. Schilfertje voor schilfertje brokkelt de beschaving af. Telkens als je dacht: ja het is er, het komt goed. – Stonden er weer tanden op de wacht. Op de ... »»»

loodgieter – bert de kerpel

In mijn fornuis zit een pompbak en in mijn pompbak zit een lek maar in mijn hel zitten er duizend. Het is kaas met gaatjes die je nooit met een cuttermes verbinden mag, Pandora draait zich om in haar graf, de zotte doos. Als je het vuur wat aanzet echter, ... »»»

de nacht begint wanneer de juiste zoogdieren zichzelf in het donker knijpen – delphine lecompte

Met geknapte veters adopteer ik een bezwaarde kat Ik noem haar Gerda en ze haat mij Twee dagen na de adoptie sterft mijn grootvader Ik krijg de kaas die nog onder zijn stolp lag En een gotische kandelaar zonder kaarsen. De kaas deel ik met mijn jongste zus Die onze ... »»»

muision impossible – monique methorst

Er was eens een blanco muis ontsnapt aan muizenissen uit mijn hoofd kon ik mij niet in die gedachte vergissen… om maar met de deur in huis te vallen blijf ik in elke centimeter van mijn vierkante leven rondhangen. De oren gespitst op ieder anders geluid waar ik geen kaas ... »»»

imaginair kunstwerk – gronama

Stelt u zich eens voor een pad in een oeroud oerwoud, dat helemaal bestaat uit dikke plakken verse kaas met worst (zodat de dieren er ook nog wat aan hebben, een mooie bijkomstigheid), dat met een fikse subsidie door vijftig vrijwilligers is aangelegd, waarna geen wandelaar cq broodbelegzoeker zich op ... »»»

je moet ook nooit meer online schrijven – martin m aart de jong

Ik veegde woorden weg. Iets over polder. Hoe de tijd een koe herkauwt, hoe zomer klaver telt in landschap en de wrongel kaas. Iets over biest, wat plukken schapen. Knarsend grint en houten voeten. Alles weg, in niets verdwenen zoals land een woonwijk wordt. Tussen straten zie ik vee tussen ... »»»

lou reed heeft mijn gedicht verknoeid – delphine lecompte

Waarover kan ik schrijven? Ik bedoel: Waar zal ik beginnen? Ik zal beginnen bij de ochtend Van 29 september 2010 Als ik deze dag overleef Dan is het niet mijn sterfdatum. Het is begonnen met opstaan De gootsteen was droog De ijskast klaagde zonder platte kaas in haar schappen De ... »»»

de jeuk vergeten – delphine lecompte

Mijn moeder laat mij achter In een woestijn moet ik mijn plan trekken Er is geen weg en het voedsel is schichtig Ik word mager zoals Jezus Zoals mijn vader na zijn levertransplantatie. Gelukkig mag ik wakker worden In een wereld van ijskasten Gevuld met ongeschonden platte kaas Jezus eet ... »»»

tempo doelloos – martin m aart de jong

Hoe mijn oma sprak en herhaaldelijk viel over eerdere gebeurtenissen die haar overvielen totdat de slaap uiteindelijk kwam,telkens ietsje langer tot ze niet meer wakker werd en er een eeuw geschiedenis weg was en de vragen die ik had niet meer voor te stellen zoals zij het geluk op haar ... »»»

kankerruggen en rusthuisvissen – delphine lecompte

Met een blinkende tronie was ik zijn rug Pernicieus sproeterig van de tomatenpluk Zijn broer was altijd vlugger verbrand Mijn tronie blinkt van schaamte en angst Ik schaam mij voor mijn onderarmen en Ik vrees de middag De bolle olijke jolige topless zomermiddag Zonder kunstlicht en zonder protheses wordt het ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...