Resultaten voor het trefwoord kaarslicht

achteruitgangsoptimisme – jacques santegu

Twee ossen slepen zijn gedachten voort, arceren Terra Mater
hectare na hectare
Hun staarten vegen de muggen uit zijn horizon
Twee ossen sleuren de ploeg doorheen de akker, arceren Terra Mater
hectare na hectare
Ze trekken kilometers strepen losgewoelde stront

Twee staarten bewegen hem in opperste vervoering, groeten Terra Mater
hectare na hectare
Ze kwispelen hem verlichtend van de klompen naar gelukzaligheid

Twee ossen hebben de hele dag land omgeploeterd, arceerden Terra Mater
hectare na hectare
Ze leggen hun staarten ter ruste in het verse stro

Twee ossen wordt het monsterlijke sprookje verteld over de horrorboerderij
waar de dieren continu suffend in het gras luisteren naar machinaal gebulder
Twee ossen nestelen zich wat dichter bij de boer

Onder de nachtglazige stolp is het kaarslicht dichtgeslibd
Hun staarten ritselen onhoorbaar door het stro dat andermaal wordt opgegooid

stormachtig volgt de lente – laurens windig

Als de dag zijn rapheid heeft gedaan
de avond vraagt om kaarslicht
mijn onrust zich naar beelden richt
hoe zal de wereld er weer voorstaan

bewustheid suddert snel in opstand
mensen laten zich niet meer draperen
als duivels en gezindte hen regeren
valse beloftes aan een halsband

de andere kant toont ‘t goede leven
voorgeschoteld als ‘t hof van Eden
waarvoor zij hun leven willen geven

met ruggesteun van mogendheden
zou rechtsstaat kunnen overleven
door evenmensen aangedreven.

schaak – katja bruning

kaarslicht speelde op het bord
op kristal dat blonk

de vlam verzonk in rode port
zijn ogen verdiepten die vonk

trouwe pionnen
bewaakten haar dame

de zijne kwamen
zagen en wonnen

zoet was haar wraak:
schaak

hij sprong naar voren
schaakte haar dame, voor op zijn paard
voerde haar mee in een duizelende vaart

aan haar toren ontkwam hij niet
noch doorzag hij haar gambiet

zijn spel was verloren
– wat fluisterde zij
toch zo zacht in zijn oren?

‘schaak-
mat

mijn
schat!’