Resultaten voor de tag joris miedema

trekdrop uit koude grond – joris miedema

er is een stad uit de lucht gevallen overal om ons heen zien we de schaduwen die het gedragen heeft op een plein liggen de wijzers van een kerkklok stil een man rolt de schim van een pastoor op welke constant aan zijn voeten ligt brengt hem naar zijn vrouw ... »»»

winterdip – joris miedema

ik heb de radio aangezet hoor noten tegen muren ketsen net zo lang tot er een gekraakt op het parket valt mijn oma kruipt eruit in haar mooiste avondjurk haar mond een kommetje winterdip waar muziek om speelt haar ogen twee druppels water in de mijne

we serveren de postbode – joris miedema

nadat hij een telefoonboek bewust op hun chiwawa had gemikt serveerde ze de postbode als Tompoes op haar high society party een vrouw had een stukje belastingaanslag tussen haar tanden haar man hield een chirurgenhandschoen voor haar mond waarin ze het uit kon spugen

mein kindf – joris miedema

ik heb een houten kruis op zolder gevonden en vraag aan vader of hij het in kleine stukjes wil zagen met een zakmes schaaf ik ze bij zodat de plankjes op mensen beginnen te lijken ik kerf een logo in hun ogen en degene die mislukken zet ik neer in ... »»»

ik woon tussen de bomen – joris miedema

in het park staat onze voordeur tussen twee bomen het grasveld daarachter zonder doel is de vloer waar wij op lopen iets verderop in een meertje drijft de huiskamer moeder gooit er emmers water uit om het niet te laten zinken mijn slaapkamer hangt aan een tak die op elk ... »»»

meisje van lawaai – joris miedema

ze is een meisje van lawaai draagt haar rokjes hardop haar gezicht een gebalde vuist de bas is een poppenspeler pakt haar benen als marionetten ze danst met de pingpongballen van de nacht de ochtend knipt de touwtjes door haar tanden klappen voor de muziek

lucifer en ik – joris miedema

in de spiegel zie ik nooit mijn gezicht altijd een blauwe vlam moeder is een wasmand vader de geur van terpentine alles staat in brand als ik door de straat loop een lange gang met tekeningen er loopt een man zijn hand rookt en voetstappen sissen hij draagt vergrootglazen en ... »»»

meningen tussen de randen – joris miedema

mijn oom bewaart zijn meningen over de jaren heen in een koekblik zoekt ze met een aansteker tussen de randen en probeert hun lontjes niet aan te steken de meeste slaan op hol botsen tegen elkaars reflecties een enkeling probeert zichzelf warm te houden in de vlam

bolletje wil – joris miedema

toen oma muizenvallen spek begon te voeren hebben wij haar een bolletje wol gegeven toen we op visite kwamen had ze het al geleerd om op breinaalden te lopen en enkele zinnen uit te spreken “kinderen komen en gaan” “opa is al dood” “vergeet je pillen” “je moet niets eten”

aan de wieg van de wereld – joris miedema

de man zit aan tafel met zijn ouderdom een half leeggelopen opblaasbare schildpad hij kan elk ogenblik beslissen het ventiel op zijn voorhoofd los te trekken maar pompt hem langzaam op met zijn ogen samen kijken ze naar buiten waar de wereld zachtjes slaapt in een grote kinderwagen

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...