Sela.
mijn geheime reus
pas heel laat kreeg jij een naam,
je zijn beschrijft die niet
als entiteit verdien je beter
je grandeur wekt ontzag
je grillige luimen teisteren soms
je plaats tussen je gelijken uniek
zij deren mij niet,
een Joch meer of minder
nee, jouw naam
die uitdrukt wat jij werkelijk bent
heb je nog niet
hoewel ik je hem al wel gegeven heb…
Het kleine joch schopt steentjes
voor zich uit fluitend op zijn vingers
verschrikt hij vogels aan de waterkant
waar hij de vissen voert, azend
op grote vangst, ’t liefst een karper
of dezelfde snoek, die hij met vader ving
hij zou ‘m herkennen, die blinde vlek
en de ring van vuur achter zijn angst
in zijn handen ligt vaders favoriet
de geschubde strakblauwe blinker
het staartje rood, legt hij behoedzaam
terug in zijn vak, vandaag geen dood
Recente reacties