Resultaten voor de tag jacques santegu

steeplechase – jacques santegu

tijdens het journaal stiet ik op een zebrapaard deed ik haasje-over om niet achterop te raken

om de moffen te verschalken – jacques santegu

fietste grootvader onder zijn jas varkens over de grens snuit tegen snuit, poten rond de nek als een slabbetje pensen hesp en spek in zijn zakken bruine zeep waarmee hij ’t varkensmondje voerde, zodat het krijten ophield, ’t varken zeep bleef slikken ’t is te zeggen … en af en ... »»»

zadadaoum – jacques santegu

Baby: oedoetieda Moeder: Oe da tie da doe? Oe da tie da dassa doe. Baby: doetieda Moeder: Da tie da doe? Assa doe tie da. Baby: doedadoassa Moeder: Hahahaha!! ... »»»

nachtshift – jacques santegu

de taxichauffeur wacht geduldig af meter al rigore di tempo zijn slapen klemvast in zijn pet hun benen schurkpalen stengels met twee stekels twee vraatzuchtige muiltjes residu van fraaie edelsteentjes de trossen vers geplukte druiven rondom uitgekookte halzen blozende Griekse personages de suikerkaravaan van kolonel karamel gezichten achter maskers wimpers ... »»»

la grande bouffe – jacques santegu

‘wc-potje afgewerkt met chocoladecrème’ (ook het potje zelf eetbaar meer zelfs: de tent integraal) Wij hadden geen tafels gezien, geen mensen, geen obers geen restaurant maar hadden copieus gegeten onze magen die geen eten meer konden schragen

uitzinnig – jacques santegu

vrouwen slaan wodka na wodka uit huisjes van tuinslakken achterover als heksen dansen ze met de rokken tussen hun tanden steeds dichter om de vuurhaard heen lossen vreugdeschoten terwijl hun slipjes branden met de vijand mee

rooksignaal – jacques santegu

Hij sleutelt aan een autobom Houdt zich van den domme Men noemt hem: eenzame wolf Een heuse indianennaam Bijzonder fenomeen Voor deze doorsnee Noorse Kunstmestverzamelaar

vocht – jacques santegu

Regen sijpelde binnen langs het dak tot ook dat neerviel uiteengespat onder water verdween Kaders lekten hun portretten kop de sterren in munt over bodems uitgezaaid Een dakloze, geschoold in de nacht duikt in zijn fles maar slikt niets dan zeepokken en bakstenen

een beetje hart, een beetje geest – jacques santegu

Mijn moraal ligt in de kelder te trekken aan zijn ketens. Dagelijks wordt het een rauwe biefstuk toegeworpen of laat ik er een ouwe kalkoen op los. Het moraal weegt, droog aan de haak, 71 kilogram meet om en bij de meter tachtig. Het moraal leent zich uitstekend tot een ... »»»

hallelujahcollector – jacques santegu

‘zusammen gehen’

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...