Liefde is non-fictie.
Peter de Groot
Resultaten voor het trefwoord is
(voor)gevoelens liegen niet, maar worden wel soms verkeerd begrepen, mis gevat of verkeerd geïnterpreteerd.
Ik kan je niet meer lezen
zei de mossel tegen de steen,
je gezicht is te verstrakt en je wezen
is diep weggezonken in je huid.
Gisteren kwam je nog zo heerlijk langs
mijn randjes schuren, sleet je nog
mijn scherpe kantjes, klopte je op mijn rug
om te kijken of ik binnen was.
En nu lijk je me dan zo verlaten
en voor eeuwig in jezelf gekeerd,
mijn lief, mijn steen, mijn ooit
zo gladgesleten zielemaat.
Het voelt anders aan
ik hoor bij jou te zijn
voor jou door het vuur te gaan
voor jou alles over te hebben
voor jou zo ver te gaan
zo verschrikkelijk ver
Het voelt anders aan
je bent als een zus voor me
maar een echte zus
zoals familie
ben je niet
het is te ver, veels te ver gegaan
Het voelt anders aan
ik hoor bij jou
alleen bij jou
het is te ver, veels te ver gegaan
ik hoor bij jou
de rest laat ik staan
Ik ben een oceaan,
Die de druppels is
Van vele momenten
Ik ben een oceaan,
Die de zeeën bevat
Van vele tranen
Ik ben een oceaan
Niets liever, dat je zwemt
Als in een onbekend avontuur,
Niets liever, dan een zacht fundament
Waar je op kan rusten in het late uur,
Niets liever dan dat
Maar, op de bodem,
Liever geen
Verdroogde,
Uitgeputte,
Verzonken schat
we houden ons staande
door een hoge graad van onbenulligheid
om ons heen en voortdurend
naast een dosis verschraalde rook
en geur van ranzig frituurvet
wachten we op een deur
of alleen maar haar brievenbus
een open gleuf met enig zicht
op bestaan rondom en enig vuur
het is weekend en voor even
gluren Kant en Schopenhauer van hun plank
verloren zielen naast een glas
naarmate de avond vordert
die kwistig en enigszins giftig was
Er is een tweede maan bijgekomen.
Nu huil ik tranen met tuiten.
Dat doet de maan soms,
water laten stromen.
Als ik jou nu in mijn armen had,
dan zou ik je laten weten hoeveel ik
van je houd. Kom gauw langs,
ik mis je zo.
Volgens mij kunnen wij veel mooier
en veel completer, speelsers onszelf
aan elkaar laten zien als wij eindelijk
ophielden met net te doen alsof
wij voor de ander niet bestaan.
Heb jij mij verstaan? Ik vraag het maar.
Ook dit heb ik in alle haast geschreven,
want ik word er moe van iedere dag
in mijn eentje op te staan. Nu jij nog,
lieveling, word je wakker uit onze
gezamenlijke dromen of blijf je
voor altijd in de mijne slapen?
Haast je. Ik vraag het je.
De weduwe heeft op handen en voeten
al zijn gedichten bij elkaar geveegd
en afgelopen woensdag met pijn in haar
rug en knieën, drie zakken vol in
de oud papier container geleegd.
misschien moet je
heel even
staren naar de stilte
even
zeggen dat er thee is gezet
even zeggen,
dat de wind wel waait
ook als de bomen er niet zijn
Recente reacties