Resultaten voor de tag ik

voorstelling van een portret – jessica bakker

Deze voorstelling is een portret van een snoeshaan Een man die ik herken maar toch, weer vergeten Klein van zijn stuk zit hij verstopt achter zijn snaren Hij beroert ze zacht en mij laat hij achter met open jas en ongekamd Het was vroeger, hij zong te vroeg leed zijn ... »»»

[31-035][2034] – pastuiven

richtende eigen rechters trekken een angstspoor doorheen de stad slepen veroordeelden het plein op nogmaals de vierschaar in en jagen een kogel door hun kop trekpaarden staan klaar om te vierendelen pijnbanken gillen geillustig radbrakend danst het plebs in bloedbesmeurde waanzin omheen mobiele gaskamers de stad stinkt naar schandebloed een ... »»»

[31-030][2029] – pastuiven

mijn Rattuaanse periode gekenmerkt door Calimeroëske spraak loopt ten einde ik bespeur een geschiftheid die klaren zal in welk huis ik vertoeven zal Ursidae, Galliformae of Apodemae is mij om het even het changement zal mijn Via Dolorosa doen leiden naar een ander vista dat in de verte al kimt

genoteerd, niet genoemd – iniduo

het lijkt verdomme wel of ik ben opgegroeid tussen witte jassen; altijd pogingen een wankel evenwicht te verruimen of bezig lege bladzijden te vullen met opgeraakte gedachten het moet geen obsessie worden geen ontworteling van maangewassen dan liever op pad met dode paarden die niets zeggen terwijl de levenden op ... »»»

hazenpad – iniduo

er lag iets in de lijn der verwachting op de weg die bestemmingen verbindt ik zag eerst niet goed wat het was het bleek zo te zijn, zoals ik altijd al dacht mijn verbeelding trekt in cirkels rond de polen door een onbeantwoorde weg gescheiden van de plek die lichtjaren ... »»»

* – henk j. roos

Wat kan ik soms bewondering hebben voor de ontploffende mens die zijn verontwaardiging recht in ieders face- palmt Ik kan dat niet, ik moet altijd de nuance zien, ik val nog wel eens met een verlamde tong van een ... »»»

zomeravond – august tholen

Van volstrekte koude naar een avond in de zomer. De zon zwenkt en dooft de ruimten tussen de gebeurtenissen, daar waar niemand is, of ik, maar nauwelijks dan. Ik hoor het ruisen van sparren maar geloof ze niet. Leugens- allemaal leugens. En toch, wat een fraaie onwaarheid. II ... »»»

gesprek tegen de wind in – august tholen

Met moeder op de fiets, ik wijzend, herkennend, tegen de wind in een gesprek voerend. Nee, ik zie het gras en de lucht niet voor het eerst maar ik ben in een land geweest dat uit ademloosheid werd gevormd. Waar herkenning betekent: eindeloos voor het eerst zien. Herinnering, die burchtruïne, ... »»»

pijnboomgrens – august tholen

Vandaag, vrienden, zingen we ons naar de vergetelheid. We reizen tot boven de pijnboomgrens en zetten ons neer onder het licht van een oeroude ster waar de wereld eindelijk weer tot rust komt en terugzinkt in haar natuurlijke, geheiligde staat van onverschilligheid. Waar al haar ontroeringen weer tot alledaags ongemak ... »»»

remplaçant – august tholen

Broer die ik liefde noem, hoe vaak kwamen we elkaar niet tegen in de zachte delen van de nacht, in het craquelé van oude verflagen en in pas gewassen winkelruiten? Altijd als vreemden, omdat op jou geen naam wachtte daarbuiten, enkel verlossende handen om je gruizelig lichaam van schede naar ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...