Resultaten voor de tag ijs

een vreemde eend‏ – iniduo

Laten we dit moment van luwte aangrijpen Of anders samensmeden tot gietijzeren wil Op het gevaar af zeewaarts te waden En toch terzijde het volgende, marginaal Rechts waterdragend (eenmaal op weg) Elke keer gezeik, normatief voorgebakken Genoeg van gewoon doen, aanpassen Van voortuinen, vensterbanken, grasmaaien Dure tankbeurten voor ik het ... »»»

zuidpoolijs – iniduo

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige ... »»»

gebroken ijs – pallas van huizen

Soms komt het voor dat je voor elkaar voorbestemd bent blind verliefd, idolaat bent en toch voor elkaar afgesloten wordt het vuur raakt bevroren, in trance alsof de stilte het verlangen temt omdat elk woord te veel gewoon pijn doet Soms komt het voor, soms en toch blijf je hopen, ... »»»

manisch-depressief – jacob van schaijk

de maan ontvangt haar licht van´t ijs terug de einder lokt, ik schaats hem tegemoet gedragen door de wind, zoals het moet gedroomde vleugels heb ik op mijn rug het licht van dorp en stad is ver van mij meer levensteken is er niet dan dat en nooit was ik ... »»»

ritme, rijm en alliteratie – otto foelkel

Het rijm in een gedicht kun je vervangen door heel specifieke klankvolgordes- en verbanden. Ook deze techniek houdt het risico in, dat de dichter gaat forceren. Het gedicht “De vreemdeling” van Marsman begint met een aantal regels die niet rijmen. Pas de zesde regel rijmt op de beginregel en dat ... »»»

tocht der tochten – jan van heemst

In sneeuw en gure winden reed hij op witte wegen en werd daarna door al zijn vrinden in de adelstand verheven. Het daglicht was van korte duur; de buien als een blinde muur waar hij doorheen moet rammen; hij wist dat hij moest vlammen tot in het laatste uur. Het ... »»»

hexagonaal – maaike klaster

1. In dit samengepakte geheel aan cellen zit ik mij epitheel te vervelen, vervel ik razendsnel, laat ik het met mijn schilfers sneeuwen. Alles is zo helder als kristal, zo scherp dat ik bijna niet meer hoef te kijken. Dit heelal bestaat uit gruis en glas en ijs. 2. Zie ... »»»

van de straat in de goot. – brigje otterloo

Ik vond een brief vandaag op straat hij was door jou geschreven maar aan een ander die ik graag had willen delen in vier stukken zoals vroeger in de middeleeuwen. Je schreef haar dat ze mooier was dan ik, dat ze liever was, haar blik je smelten deed als ijs ... »»»

afwaarts – b. vogels

de dag smelt als een laatste kans om ijs te breken de diepvriezer ronkt tot zonsondergang ze waden zonder spreken in het vaarwater van het huis hun hart bonkt aan de deur van teleurgang de tijd glijdt onder stoelen en banken als een gletsjer zonder ruis

uitvalgedrag – anouk smies

Vandaag neem ik kennis van de leugens in je hart Die zijn niet detectisch omhuld Noch door een vlammenwerper omgekruld Meer het snetterhard geluid van bloedgeile eenden en groupe op het ijs net een vrouwtje gevloerd Ik rek mijn hals en zie je een gedicht later Ga te water

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...