Resultaten voor de tag huizen

duivelse dreiging – laurens windig

Er sluipen duivels uit de bloemen dreigend rond het mensdom zij vangen aan met rekensom onbevangen in geluidloos zoemen stil onzichtbaar kruipen zij in huizen waar gezinnen onbevreesd genieten zich met volle liefde overgieten onwetend van vernietigende luizen lieveheersbeestjes zweven in het zicht er klinkt muziek van schone klanken kinderen ... »»»

avondwandeling – c.p.vincentius

Een manke hond zwaait in de orkestbak; kwispelt de maat, ‘t hinken moe. Zangeressen huppelen samen hun liedje en zwaaien hun overrijp decolleté. Buiten staart onze maan naar de aarde en huilt noordenwind straten leeg. Drinkers wankelen, lallen naar huizen en pissen overal portieken geel. Na twaalven sterft veel van ... »»»

toegedekt – frido welker

het is een verloren wereld ze ligt nog op zondag gaat nog altijd niemand tot ze maandag smelt is het landschap stil bijna zoals zonder moeite, de beweging weg, ingesneeuwd en zelf opgesloten buiten bestaat niet rusteloos voor de tv, geschrokken is een continent stil geen brommend luchtruim geen stormen ... »»»

blubmaatschappij – gronama

In den beginne moesten wij wennen aan al die lossigheid hier. Geschubde straten met staarten en vinnen waarbinnen wij leven. Huizen staan telkens maar even want alles raakt steeds aan de zwier. Ons bankstel golft door de kamers naast zwemmende kastjes van wier. Wij mensen en vissen dineren met deegbol ... »»»

december maand – jan gutman

Lucifer brandt volop in de huizen en de warmte druipt van de kaarsen af Bomen gloeien het jaar uit terwijl het licht terug de hemel in geschoten wordt. Jezus is al lang weggemanaged Economisch niet rendabel. Aan zwavelstokjes brand je je vingers maar die groeien in januari wel weer aan.

het diepe zuiden – menno wieringa

Een greppel in de mist verlaten huizen resten van plantages een gewonde boom geen mens toch ze zijn er geweest kinderen die spelen in het water een spoorbrug en een trein de ruiter op de oprijlaan schijnbaar ongerept beelden in zwart en wit katoen tabak de Unie trekt ten strijde ... »»»

terug – frido welker

er is weer een nacht er is weer een trein er is een groep mensen, zittend luisterend ouderdomsproblemen, vrouwenclubjes uitstapjes naar -, weg er is deze groep en niets dat buiten passeert wel lichten en huizen enzo maar geen waarde we zijn allemaal we zijn wat we doen en het ... »»»

* – peter korsman

je oogappel is een zwart gat waar alles en iedereen vandaan blijft een zware schaduw van tijd die woorden, tv, huizen schuwt die de mensen angstvallig bewonen alsof een verloren zoon de lange weg terug zou kunnen zou willen herinneren

huizen – gronama

Ver van het plebs staat in het groen goed verborgen achter bomen een huis gebouwd van heel veel poen onder zijn munten weg te dromen. Dichtbij het volk staan in het grijs goed zichtbaar in het openbaar de bouwsels met de laagste prijs rauw vloekend voor de massa’s klaar.

poëzie op de tennisclub – hans van willigenburg

Mijn tennisvriend doet in huizen. Hij ziet wat, praat wat, tekent wat, klust wat – en dan? Dan is zijn imperium weer een object rijker. ‘Ik kijk naar het pand en ik kijk naar de locatie,’ zegt hij, alsof het een toverformule betreft. Hij heeft een zoon die vaak uitslaapt. ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...