Vriend X. is opnieuw gestorven
na tien jaar ziek te zijn geweest
verlaat hij haar, het stoffig nest
met ongelezen boeken en koestert
hoop uit bange dromen.
Het zijn volwassen mensen van
veertig jaar, sprak zijn moeder
met lichte tegenzin. Ze gaan
een huisje huren.
kijk dan het huisje naar
binnen je leest
in de verte je naam
je staat voor het raam
de mensen ze komen
met wapenen strak
langs de boorden
van ’t grote gezin
woordtastend zijn nu
passen op iedere tel
vlam gaat de bel voor het eten
de druipende bloedjes
oogluikend vergeten
Recente reacties