Resultaten voor de tag hoe

oerige klasten – pastuiven verkwil

hoewel ik staar naar buiten daar voorbuiten het raam zie ik niet in mijn vacuüm leef ik anaeroob in mistig cataract osmose tussen ontbreekt; cataleptisch membraam verstard en hoe ik ook hak met de aks ijzer breekt geen steen

de dame met de dertig tanden – martin m aart de jong

De dame met de dertig tanden stouwt haar leven vol rollade ze sterft slagers af hangt ze in etalages te drogen ze weet niet beter dan dat het hoort haar taal rolt voort ze tolt met de tijd zoals frites met mayonaise ze eetleeft als een bionische leeuw ze temt ... »»»

* – christos makrigianis

De nacht slaap niet , de maan nu in vergeten waan. De glinsterende wezens gevangen in het zwart. Wie, wat zijn ze en hoe verslagen en ontvangen in de nocturne pracht. Een vrouw stapt uit mijn zicht de synthese van de vlam in. Ze zwicht taal, woorden de uiting van ... »»»

mijn coach spreekt bemoedigend van een trendbreuk – hans van willigenburg

ik ben vrijwel voortdurend bezig mezelf te verbeteren en al kan ik niet exact vertellen wat ik aan het verbeteren ben of hoe het feit alleen al dat ik er vol overgave aan werk en dat al mijn concentratie bijeen is geraapt rond dat ene doel en het bijeen rapen ... »»»

stilte – tibbes punt

Hij vertelt over stilte vertaald door haar hoe een kosmos ontstaat uit een gebaar geur kleur geluid gemin een stilte zo onbedacht dat ik wel moet geloven dat tijd zich laat schikken als zwijgen doorbroken ruimte maakt om stil te zijn.

* – berrie vugts

Hoe moeten kameleons elkaar herkennen Ze kijken liever om zich heen tot het zwijgen zichtbaar wordt tot het vlies over ze heen begint te groeien In een gestaakte poging ze terug te werpen Naar een maagdelijk stadium. Ik zeg het nog een keer: Er is hier sprake van totale betovering

hoe verzin ik haar? – harry m.p. van de vijfeijke

Het weeldebeeld van een vrouw, Russin vandaag. Beeld eenmaal gegeven bewerkt dat ik een dag met haar verkeer. Ik voorzie haar van de juiste lingerie, zet alle klokken stil als wij ontbijten. Ik noem haar Helena, Belofte, Matroesjka Kus en ook Zacht Soepel Breedbeeld. Mijn handen spelen, ik heb de ... »»»

nemo – maaike klaster

Met spoed geschreven Als ik niet schrijf, ga ik niet dood, word ik niet gek, maar iets blijft achter, in gedachten, in de tijd. Hoe kan het dat ik van jou hou alsof jij mijn man bent; ik jouw vrouw, de jouwe, zonder dat jij weet dat ik het ... »»»

kissy-kissy bye-bye – maaike klaster

Hoe oud ben je nou? Inmiddels zou je toch moeten weten welke vrouwen je wel en welke wijven je niet aan je lijf wilt hebben? Hier heb ik er één voor je: eigen schuld, dikke bult. Op je hoofd dus; niet in je broek. Als je zo doorgaat, kun je ... »»»

franse frietpraat – monique methorst

Punt is dat het allemaal zo gevoelig ligt. De pijntjes van zolder, catastrofe na strofe schrijven alsof het niet lijden kan en wij maar zo goddelijk zingen van: “Hij weet niet hoe, hij weet niet hoe, hij weet niet hoe.” Op het verkeerde been uit woorden gezet, met de inkt ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...