Resultaten voor de tag hemel

wat zilt vermag – pastuiven verkwil

twee verweerde voetstukken op het zand van een strand aan de zeewaterrand zoutbevreten maanbeschenen enkel dat duo de rest reeds verbrokkeld alsof pilaren van de aarde de hemel nabij hebben laten vallen beplat het het plat platter onze pinnakels weerstaan in dit ondermaanse tranendal het aangedane leven

tevreden zijn met wat je hebt – b. vogels

Tevreden zijn met wat je hebt is niet poëtisch als je alles hebt. Dus vertrek je voor een droomreis over oude mijnenvelden naar het land van koning eenoog. Een jongen met een beenprothese gidst je naar het strand. Je zont in de geur van bermbommen, je valt op je rug ... »»»

spiegelbreuk in wonderland – marc tiefenthal

1. Kuifje en Wiske ongerijmd wikkelen zich tot een dubbeltje. Een adem hier, een adem daar houdt zich in en hoe het rolt? De koe vangt een haas die dan weer geen tijd heeft. De koe eet de haas op. De boom links draagt de mirre, die rechts druipt van ... »»»

het onbetreden pad – christos makrigianis

Inleiding Vrees niet kom nader lezer, hoop of gelukzaligheid kent hier geen plek enkel de verderfelijkheid en vergankelijkheid van het leven, de liefde zit naast ons bij het vuur. Ik zal je leiden tot het pad van decadentie, zij die hoop kennen zullen deze afzweren. Zij die vergankelijkheid ervaren zullen ... »»»

jij – jacob van schaijk

jij kunt dansen als een zwaan die sterft in een meer, met blote handen water uit de rotsen slaan en naar de hemel klimmen langs het scherpste prikkeldraad op je weg liggen rode druppels die vielen uit je ogen toen je me aankeek zonder het te weten je handen groeven ... »»»

touw – jacob van schaijk

in een broekzak zat een stukje touw of ik het hebben mocht want in de hemel was toch touw genoeg vader zei dat het goed was maar moeder zei niets en liep de kamer uit

open hemel – pallas van huizen

De zon kleedt ons uit, schaduw trekt zich terug Buiten is tijdelijk, binnen tellen de uren niet Je ogen hebben zich in mijn gedachte vastgeplakt je glimlach, zich in mijn mondhoeken verstopt ik swing als ik je zie ik kan niet ademen zonder blauw .

blauw – b. vogels

ik ben de bij de verkenner in je klieren schotel mij een hemel voor de nectar van een vrouw mijn dans wordt niet ontleed

ze jodelt niet – janine jongsma

aan tafel heb ik uitzicht op Zwitserland grote posters verbergen de betonnen muur achter mij leeft mijn moeder zich uit op de houten tussenwand spijkert ze mannen met klopboren de hemel in

omnis terra – mark opfer

II In de aarde wonen schorpioenen die met de hemel vechten en aan een vork gespietst van licht, een stemvork, krakend diepe bas, een paukslag, verstillen tot een silhouet.

Recente bijdragen

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...

Vrienden van Krakatau

Cookies?

Cookies = OK

Deze website maakt gebruik van cookies.

Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via Wordpress en Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een eigen beleid.