Resultaten voor de tag heelal

met de noorderzon – iniduo

Weg, ver weg uit de kelder van de ziel met de vrijheid van het lichaam naar feesten van alledag door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages langs de stilte van het ommuurde bed op de fiets, voorbij het uitdijende heelal met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn met ... »»»

ware liefde – martin m aart de jong

Hier in Droompaleis “Gesprongen Veren” ontmoette ik haar voor het eerst. Het kan verkeren heren in de liefde. Ik wist van haar het meest te houden van wie er op de aarde leeft. Haar lippen bedruppeld met fonkelende paarlen wanneer ze haar lippen als een warme perzik open sneed om ... »»»

de trompet zwijgt – jan bontje

terwijl de laatste klanken van de oude jazzmuzikant met hem wegsterven en zich vermengen met de naweeën van de oerknal schijnt een jonge ster het brandpunt van het heelal : de dinosaurus wordt afgebeeld in grafeen, grafaan, grafiek, graffiti, de muziek van Pink Floyd en het vuurspuwende straatmuzikantenorgeltje draaien op ... »»»

rijstwafels bij nachte – delphine lecompte

Het is de tweede nacht van mijn verwarrende tienjarigheid Normaal gesproken zou ik niet meer mogen leven Toen ik bijna zorgeloos vijf was heeft een vrouwelijke kattenmandenmaker voorspeld Dat ik de avond voor mijn tiende verjaardag stikken zou In het glazen oog van een pedofiele tuinman. Het heeft geen haar ... »»»

beëlzebub – iniduo

Het is al één uur en ongemerkt middag, na nachten doorwaken en verdwalen in letters op het toetsenbord. Gedachten dwarrelen nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem, blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch ... »»»

stellingbouw – martin m aart de jong

Er is een tijd van komen en gaan daartussen sta je op een scheermes blaffende menigtes toe te hoesten dat de poëzie geletterde zuurstof is zonder welke we hersendood tussen de stenen bewegen van geboorte en dood. Als je nooit zegt dat iets mooi is omdat je niet kunt zien ... »»»

hexagonaal – maaike klaster

1. In dit samengepakte geheel aan cellen zit ik mij epitheel te vervelen, vervel ik razendsnel, laat ik het met mijn schilfers sneeuwen. Alles is zo helder als kristal, zo scherp dat ik bijna niet meer hoef te kijken. Dit heelal bestaat uit gruis en glas en ijs. 2. Zie ... »»»

* – serpil karisli

Kom voordat de zon ondergaat Neem een woord mee Het speelgoed is opgeruimd Mijn boek kwijt Zonder dat ik het zoek De winter gaat niet voorbij Een oude man verwarmt zich aan een smeulend vuur In trektocht alleen Hij zwijgt Het heelal is stil Het licht is een mysterie Zijn ... »»»

er was kleur – enrico lommerte

ik heb mij verdoekt onkruid groeit wel door de stad blijft leven het land gaat op in die kloot zal blijven draaien zoals het heelal ontploft en zwart opzuigt leven geeft en neemt ik hing mij op lijstloos canvas in een kamertje zonder ramen gesloten voor de buitenwereld de sleutel ... »»»

tussers – enrico

met wolligheden worden spouwen gevuld mijn geheime inborst heelal op zich je loopt er langs valt niet op mijn verborgen inborst niet alleen alle spouwers isoleren zonder weet de buiters en inners

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...