Resultaten voor de tag harder

verziekt – pallas van huizen

Er is bijna altijd meer aan de hand. Het is nog niet eens de buikpijn als ze mij daadwerkelijk laat vallen, maar vooral het liegen, anders voordoen, de stress die zo’n pijn doet, die ik voel en meeneem naar mijn werk, naar huis. “Het geeft me een kick.” Ze stond ... »»»

voor bobby – maaike klaster

Mijn buurjongen, mijn broer, waar ben je gebleven? Onze Sesamstraat bestaat nog steeds. De lantaarnpaal waaronder jij mij die snoeiharde stomp in mijn maag hebt gegeven, ik weet precies waar die staat. Het duurde even voordat ik mijn adem had teruggevonden, waarna ik achter je aan kon rennen om mijn ... »»»

de hond – lesley adriaansz

Ik heb de hond nooit kunnen leren om harder te praten. Bijgevolg verstaan wij hem niet en zullen niet vernemen hoe hij geen gewicht heeft gehad, in een baan om de aarde is geweest, als gescheiden kop en romp heeft geleefd, blinden heeft gegidst en met doodsverachting oorlogsdaden verricht. Ik ... »»»

angels are crying – calvin smith

Ze verkoopt haar dure lichaam maar 20 euro lijkt weinig, is veel meer nog dan afgrijselijke liefde klinken haar koude woorden zachtjes harder God waarom heeft u mij verlaten staat zij daar voor de Jumbo krijg ik korting op de straatkrant Bruisend water grijpt haar bij de keel maar haar ... »»»

echo – b. vogels

in de fabriek rolt niets meer de band een leeggelopen generiek van een zware dag een wieltje piept ook de kroeg verdrinkt in stilte de toog een ruige getuige van doorgespoeld gelag een kraantje drupt in de stad huist zelfs gefluister de straat een verlaten park van uitgeraasde wagens een ... »»»

nattigheid – janus duprie

het wordt steeds natter veiliger gezelliger verdraagzamer rechtser harder we leggen het allemaal vast uw gevoelige plaat onze camera’s

kopland – hanny m.

Week van binnen zoals ik hier zit tranen voel opwellen diep van binnen als een kater zonder drank Ik inhaleer nog dieper en blaas nog harder uit maar het gevoel gaat niet weg lees Kopland lees en ween…

human nature – gronama

waar men in dit bos ook loopt altijd hoort men toch nog auto’s harder fluiten dan de vogels tranen met tuiten huilt daarom de zeer bedrukte eekhoorn die zij slecht vermomd hier tegenkomt met grote, roze ohropaxen hangend uit zijn bruine oortjes en een sneeuwwit kapje voor de mond

tussentijd – marc robbemond

de man begint je uit te lachen harder en harder en de mensen er omheen beginnen je ook uit te lachen ook harder en harder en eindelijk word je een keer boos en je gooit met een krant, met een lege doos, met handdoeken je denkt kapot waar het heel ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...