Resultaten voor de tag handen

het bewegen van vingers – willemien mensinga

wij kenden het spel van de draden de zelfgemaakte gaten wij wilden de wereld doorzien wie de touwtjes stevig in handen hield het ging om een kop en schotel of het ragfijn ingewikkeld net de lange ladder trok onze vingers uiteen alsof wij omhoog konden lopen de hemel opende het ... »»»

lege handen – elize augustinus

zoals een pelikaan in dorre woestijn wandelt als een steenuil te midden van chaos; er waait een hete wind rondom de puinhopen het gebeente gloeit als een vuurhaard door dorre vlakte wij Hebben Niets. niets meer aan elkaar te zeggen; het brood knarst onder de tanden het is niet meer ... »»»

de frituur – mattijs deraedt

Zij zag hem, de vreemde jongen met zijn uilenogen, kijkend door het sleutelgat van haar glazen deur. Zij zag hoe zijn handen zwart kleurden op het glas als twee spartelende olievlekken druppelend langs het zout van haar spiegel. Ja, het zelfde zout dat aan haar botten vreet door de mazen ... »»»

jazz – mattijs deraedt

Met ademende oren schep ik gulzig naar het geluid. Met gesloten ogen vang ik het goud in mijn netvlies. Heen en weer, op en neer walst mijn hoofd, knikt mijn kin. In een wasem van balsemend licht staat een saxofonist. Ik kijk nog eens goed: daar staat een man met ... »»»

moet je hiervoor applaudisseren? – michiel bronckaerts

Moet je hiervoor applaudisseren? Dat hij goed, laat ons stellen correct heen- ging. En waarnaar richt je dan je handen? Of simpelweg de knieën op? Ik sloeg een kruis toen ik de ezel voederde. In reïncarnatie geloof ik wel.

vlucht – laura mijnders

Het touw strikt zich vaster rond mijn voeten terwijl ik ren denk ik niet langer aan het vallen mijn knieën buigen al en ik fluister mijn trillende handen tot bedaren waar ik wilde schreeuwen ging een woord verloren in de schemering

anderstalig – jelou

Ik zie wel dat je mond verbanden tracht in flarden in losgeschoten woorden je zoekt een beeld in stukken van hem of haar, en telkens weerklinkt een nieuwe vraag die ik enkel gedacht je handen vinden steun in spelen met een touwtje als draaien zinnen soepeler ineen zonder te kijken ... »»»

vissen en vader – hanny van alphen

Het kleine joch schopt steentjes voor zich uit fluitend op zijn vingers verschrikt hij vogels aan de waterkant waar hij de vissen voert, azend op grote vangst, ’t liefst een karper of dezelfde snoek, die hij met vader ving hij zou ‘m herkennen, die blinde vlek en de ring van ... »»»

oordeel – bennie spekken

rode slippers met witte stippen zit ze eindelijk bewegingloos het licht uit mijn ogen het vel in forse handen bladstil leesbril kijk ik door de vlekken zakt haar hoofd langzaam weg de hond duikt in een kronkel likt verwoed zijn ballen af een beetje zwaar zegt ze

* – walmzand

in die tijd liep ik er met de schotel in mijn handen hoofdloos water zonder kracht ik loop er nog hoofdloos, doelloos en het water heeft nog steeds geen kracht… als een verzengende vuurbal wacht ik af achter jouw schaduw, die ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...